Εμείς οι μελλοντικοί επιστήμονες!

Ο Γιώργος σκηνοθετεί!!!

Στις 13/1/09 πήγε όλο το σχολείο στο Πλανητάριο. Είδαμε διάφορα εκθέματα στα οποία παίρναμε μέρος και εμείς. Είχε τρεις ορόφους. Μερικά εκθέματα που μου άρεσαν ήταν: μια αίθουσα που έμπαινες μέσα και έπαιζες μουσική με τα χέρια σου! Ένα σύστημα που είχε ένα σίδερο και έφιαχνες ένα σχέδιο με το σίδερο και μετά πάταγες το κουμπί, έβγαζε θερμότητα και το σίδερο ξαναέπαιρνε την αρχική του μορφή...

Ο Βασίλης συνθέτει με τα χέρια του στο δωμάτιο με τα εικονικά όργανα!

Εγώ εντυπωσιάστηκα με αυτό που μίλαγες ο ένας στονάλλο απο μακρυά. ... Επίσης για μένα ήταν πολύ ενδιαφέρον σε κάτι οθονίτσες έβλεπες πως δημιουργούνται τα παιδιά και πως οι γυναίκες στους υπέρηχους που κάνουν, μπορούν να δουν τομωρό τους αν είναι υγιές. Αυτό είναι γιαμένα πολύ σημαντικό γιατί θα γίνω κι εγώ κάποτε μάνα.

Ο Σωτήρης και ο Δημήτρης στη ζύγιση που αποδεικνύει πως αντικείμενα με διαφορετικούς όγκους, δυνατόν να έχουν την ίδια μάζα!

Το λεωφορείο ήταν μια χαρά! Ούτε να μας πει φορέσετε ζώνες, ούτε να φωνάζει, ούτε τίποτα. Μας πήγε και μας εφερε μια χαρά! ... Στον άλλο όροφο είχε ένα μηχάνημα που έλεγε έναν ήχο και επρεπε να κάνεις τον ίδιο..

Διευθυντής και μαθητές εκστασιασμένοι μπροστά στην απόδειξη πως η ύλη έχει μνήμη!!

..οι κοπελίτσες που ήταν υπεύθυνες, ήταν λίγο σπαστικές. Το καλύτερο απο όλα ήταν το κυκλάκι που μιλούσες ψιθυριστά και σε άκουγε από άλλο κυκλάκι αυτός που ήταν απέναντίσου μακρυά. ... Στην υποδοχή ήταν ένα κύριος πολύ βλάκας! Αυτός έτρωγε εκεί στο χώρο και όποιο παιδί έβλεπε να τρώει, του φώναζε και τουέλεγε: στη καφετέρια τρώμε! Όταν είδε τους καθηγητές, σταμάτησε τις παρατηρήσεις κατευθείαν. Κάτιτέτοιοι άνθρωποι μου σπάνε τα νεύρα! Δεν τους αντέχω. Κολωνε να φωνάξει μπροστά τους. Δεντου πολυέδωσα σημασία.. Εγώ είχαένα πρόβλημαμε το παντελόνι μου. Δεν είχα ζώνη να ταιριάζει με τα ρούχα μου και μου έπεφτε!...

Τα παιδιά της Γ μετρούν την απορροφητικότητα των φακών τους

η ανταποκριση απο την επισκεψη μας,
γράφηκε από τους μαθητές του Α1 τμήματος του σχολείου μας:
Άννα Β., Ελευθερία Γ., Ηρακλή Κ., Στεφανία Ζ.

(τα κείμενα των παιδιών πληκτρολογήθηκαν ως είχαν)