30/3/09

Ελληνικό ΡΟΚ .



***

Η ιστορία της ελληνικής ΡΟΚ μουσικής, όπως την κατέγραψε η μαθήτρια της Γ΄2 τάξης του Γυμνασίου μας, Κατερίνα Λινοξυλάκη.
Απο την εποχή του Χάους, στον θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου και την δεκαετία του '90.
Μέσα απο την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη χώρα μας απο την εποχή του Εμφύλιου ως τα τέλη του εικοστού αιώνα.





"Οι νέοι εξέφρασαν τις μορφές του ροκ με όλους τους τρόπους μέσω της ποίησης της ζωγραφικής της μουσικής της γλώσσας του ντυσίματος ακόμη και μέσω της γλυπτικής.
Στα περιθώρια των τετραδίων, σε τοίχους, σε ρούχα πίσω από πακέτα τσιγάρων, παντού όπου μπορούσαν, οι νέοι ζωγράφιζαν, εκφράζοντας τον εσωτερικό τους κόσμο. Μια τέχνη που πέρασε απαρατήρητη και χάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος, αφού κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να την διασώσει, αλλά και οι ίδιοι δεν επιθυμούσαν να διοχετεύσουν αυτό το έργο σε επίσημα κυκλώματα και εκθέσεις. Όλες αυτές οι ζωγραφιές περιέγραφαν στιγμές χαράς ή θλίψης, όνειρα και θαυμάσιους έρωτες, αλλά σχεδόν ποτέ δεν διεκδικούσαν τον τίτλο του έργου τέχνης.
Το ροκ ζητά τη στιγμή:
Μικρά χαρτάκια με ποιήματα, ζωγραφιές σε πακέτα από τσιγάρα…το ροκ διαγράφει τη σύντομη τροχιά ενός χαρούμενου νεανικού πάρτι. Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της νεανικής τέχνης είναι ο ταχυδραματικός χαρακτήρας, όλα γίνονται πρόχειρα και γρήγορα."




Ολόκληρο το κέιμενο δημοσιευμένο στον hoster του Fileden,

21/3/09

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.




οι δικοί μας Ποιητές..!



"Τα Προβλήματα του Πλανήτη"



Οι πάγοι λιώνουν
ο ήλιος λάμπει
Βρέχει με ενέσεις
και ψεκασμούς
Όμως εμείς το πολεμάμε
μα δεν υπάρχει καθόλου νους

Όλοι κοιτάζουν μόνο το κέρδος
σκουπίδια βλέπεις παντού
Ο Αμαζόνιος ψυχοραγεί
φυλές ανθρώπων παίρενι μαζί της
η Παγκοσμιοποίηση

Ναι στον αέρα
στον ήλιο, το φως
Όχι άλλο κάρβουνο, όχι πετρέλαιο
όχι άλλη μόλυνση
υπάρχει ΘΕΟΣ!

Όταν η θάλασσα μπει στις αυλές μας
τότε θα είναι πολύ αργά..
Ας κάνουμε κάτι... ανακύκλωση, οικολογία...
μελέτη, επενδύσεις
γιατί το πόσιμο νερό στερεύει δραματικά...


Στεφανία Γούλα
Α1
`````````````````````````````````````````````````` `````

Όποιον δεν ξέρει ν' αγαπά
μην τον παρεξηγήτε
Αυτός θα χάσει τα πολλά
αυτός και θα στερήται

Όποιον ξέρει ν' αγαπά
μη τον παρεξηγήτε
Αυτά που κάνει είναι τρελά
απ' την αγάπη του κινείται

Όποιος δεν ξέρει ν' αγαπά
δεν κάνειπράγματα τρελά
Αν αγαπήσει όμως μπορεί
με κάποιο τρόπο να σωθεί!


Λάζαρος Κουλτσόπουλος
Α2

````````````````````````````````````````````````````````````

"Ταξιδευτές"

(σε ρυθμό χιπ χοπ)

Έχω δυο αδέρφια που είναι ψηλά
και κάνουνε παρέα με δυο άλλα παιδιά κοντά
Πήγαιναν στρατό μαζί
αλλά δεν άκουγαν ούτε μια διαταγή
Ήταν όλοι μαζί στο ίδιο το κελί
επειδή δεν καθάριζαν οπως πρέπει την αυλή
Όταν απολύθηκαν φύγανε μαζί
για άλλα μέρη ξέγνοιαστα στη Γη
Ξαφνικά βρέθηκαν γύρω απ' τον Μισσισσιπί
βλέποντας μια εντελώς διαφορετική φυλή
Ύστερα πήγανε στο μακρύ τον Νείλο
έχοντας κόντρα τον ήλιο
Καθίσανε και φάγανε εκεί φαί
που ήτανε από το όμορφο το Τσιμπουτί
Μετά ταξίδεψαν στη Βόρειο Ασία
έχοντας μαζί τους τα παγωτά τα κρύα...

Αλέξης Κορτέσης
Α2

````````````````````````````````````````````````````````

19/3/09

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΝΑΛΑΜΠΕΙ CITY




Μία φορά και έναν καιρό ,σε μία μικρή πόλη ,η οποία λεγόταν ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΟΣ ,υπήρχε μία παρέα ηλεκτρονίων που λεγόταν BOMPER'S .Τα μέλη της ήταν 5 μικρά ηλεκτρόνια με τα ονόματα: ΤΖΑΚ, ΛΙΝΚ, ΜΠΕΝ, ΜΠΙΛ.

Μία μέρα λέει ο ΛΙΝΚ στους άλλους .

-Παιδιά ελάτε να σας πω,Οι γονείς μου μου είπαν ότι κοντά στην ΘΕΤΙΚΗ ΠΟΛΟ CITY μπήκε καινούρια λάμπα με το όνομα ΝΑΛΑΜΠΕΙ CITY.

-Εμας τι μας ενδιαφέρει;είπε ο ΜΠΕΝ

-Άκουσα ότι έχει καινούρια ηλεκτρονικά και ότι παίζουν μπάσκετ οι ROCKETS με τους JACKER.Θέλετε να πάμε;

Αμέσως τα παιδιά με μια φωνή είπαν "ναι" και έτσι πήραν όλα τα απαραίτητα και ξεκίνησαν το μακρύ τους ταξίδι ,χωρίς να χάσουν ευκαιρία .

Λίγο πιο κάτω ,υπήρχαν διόδια διακόπτες και γα να περάσεις θέλεις 40 ηλεκτρονομίσματα το κάθε ηλεκτρόνιο ,για να κλείσει το κύκλωμα.

-Τι θα κάνουμε τώρα εξυπνάκια ;Πού θα τα βρούμε τόσα λεφτά;Ούτε ηλεκτρονόμισμα δεν έχουμε ,είπε ο ΜΠΙΛ νευριασμένα στον ΛΙΝΚ.

-Μην ανησυχείτε .Εγώ έχω την λύση .Είπε ο ΤΖΑΚ.

-Και ποια είναι αυτή ;ρώτησε ο ΠΙΤ.

-Να,ο πατέρας μου μου είχε πει να τον βοηθήσω στο μπαρ το βράδυ και άμα θέλω να φέρω και φίλους μου.

-Και πόσα δίνει ;λέει ο ΜΠΕΝ.

-Οχτώ ηλεκτρονομίσματα την βραδιά, δια 5 μέρες .

-Δηλαδή πόσο ακριβώς ;είπεπάλι ο ΜΠΕΝ .

-Μισό δεύτερο .3 έντεκα ,3 δώδεκα ,3 δεκαπέντε και 11.Ίσον με 40 ηλεκτρονομίσματα ο καθένας.

-Ακριβώς ,λέει ο ΛΙΝΚ. Άρα μπορούμε να πάμε.

-ΝΑΙ.............,λένε όλοι χαρούμενα.

Και έτσι άρχισαν πάλι το ταξίδι αφού είχαν μαζέψει τα λεφτά.Και αφού πέρασαν τους διακόπτες έφτασαν στην ΑΜΠΕΡΟΜΕΤΡΟ CITY που γινόταν απογραφή ,αλλά δεν άργησαν να την περάσουν .

Ξαφνικά το κύκλωμα σταμάτησε να διαρρέεται από ρεύμα με αποτέλεσμα αυτοί και εκατομμύρια άλλα ηλεκτρόνια άρχισαν να μην έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση ,με αποτέλεσμα να χαθουν.Πριν χαθούν όμως ο ΤΖΑΚ είχε πει ότι αν χαθουν θα συναντηθούν στην Πύλη της πόλης και θα περιμένουν μέχρι να έρθουν και οι άλλοι.

Μετά από μισή ώρα που ήρθε το ρεύμα ξεκινώντας πάλι το ταξίδι τους μ΄΄ονο που τώρα ήατν χωριστά.

Μετά από λίγα δεύτερα που πέρασαν ,οι φίλοι μας αν και χωρισμένοι ,όλοι τους είδαν την ΝΑΛΑΜΠΕΙ CITY.Οι φίλοι μας ξανάσμιξαν στην πύλη και χαρούμενα μπήκαν μέσα στην πόλη .Είδαν τον αγώνα ,έπαιξαν και βρήκαν νέους φίλους .Αλλά το ταξίδι τους δεν τελειώνει ακόμα .

Έπρεπε να πάνε στην ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΟ CITY να μεγαλώσουν ,να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά και στο τέλος θα γεράσουν και θα πεθάνουν εκεί .




Γιώργος Αυγέρης
[ο παραμυθάς μας!]
Γ1