Όχι! Δεν θα παραλείψω να σου μιλήσω για τον χειριστή μηχανημάτων στη μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία που συνεργάζεται στα δημόσια έργα και το πρωινό που βρέθηκε στη δουλειά με τη σκέψη του στους 8 μήνες που είχε απλήρωτος κι έκοψε το χέρι του Ευτυχώς έτσι που να ταλαιπωρηθεί αλλά να μην έχει μόνιμες απώλειες.
Δεν θα ξεχάσω να σου πω και για την γυναίκα 36 χρονών που εντυπωσιάστηκα μετρώντας τα προσόντα της στο linkedin. Απλήρωτη τους τελευταίους 6-7 μήνες.
Ούτε τον επιστάτη του έργου μιας άλλης κατασκευαστικής που έχει την ίδια μοίρα με τους πιο πάνω.
... Θα επικεντρωθώ όμως σε τούτο που είναι και δικό μου πλέον.
Το πιο άσχημο είναι ότι, όπου κι αν βρεθούμε, το μυαλό μας ξοδεύεται να βρούμε τρόπους να επιζήσουμε. Πως και που θα διαθέσουμε τον ελεύθερο ο καθένας χρόνο του για να εξοικονομήσει ότι του χρειάζεται για όσα τον αναγκάζεις.
Κι έτσι δουλειά δεν γίνεται. Το ξέρεις! κι αν επιμένω σε αυτό είναι που οι επιπτώσεις αφορούν όχι το άτομο, ούτε και τους συναλλασσόμενους μαζί του, αλλά ένα τεράστιο μέρος του κοινωνικού συνόλου. Το σπόρο του μέλλοντος όλων.
Όχι! Συμπεραίνεις λάθος! Δεν υποστέλλω τη σημαία.
Θα την κρατήσω όμως σε μεσίστια θέση.
Κύριοι, πενθώ ._
(γράμμα στους ιθύνοντες και τους υπεύθυνους
τους διαχειριστές εν ολίγοις, της κατάστασης
στο καιρό της κρίσης..)
σε συμπαράσταση... και συμφωνία... αναστέλλω τη λειτουργία αυτού του χώρου μέχρις ευρέσεως της κλεμμένης μου διάθεσης ._
[την πλήρη ευθύνη, γραφή, δημοσίευση, φέρει εξ ολοκλήρου η γράφουσα: Ασημίνα Λαμπράκου .]
