Ζητώ τον λόγο.

Γιατί δεν διαβάζω.

Οι περισσότεροι μαθητές όχι μόνο του σχολείου μου αλλά και των ευρύτερων περιοχών της Ελλάδας, γυρνώντας από το Γυμνάσιο τους δεν έχουνπρώτη προτεραιότητα τους το διάβασμα αλλά συνήθως την ξεκούραση και την τηλεόραση ή τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αυτή τη στάση που κρατάνε δεν την καταδικάζω βέβαια, καθώς και εγώ με την σειράμου δεν συνηθίζω να περνάω το χρόνομου διαβάζοντας.

Με μένα γίνεται κάτι παράξενο. Ενώ στην πρώτη και δευτέρα Γυμνασίου προσπαθούσα με τον τρόπο μου να διαβάσω, καθώς νόμιζα ότι το Γυμνάσιο είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο και η αφετηρία για κάτι που θα γίνει στο μέλλον, τώρα τελευταία το βρίσκω βαρετό να κάθεσαι αμίλητος σε ένα γραφείο και να διαβάζεις π.χ. Χημεία που είναι και πολύ δυσνόητη και έτσι προτιμώ να ξοδεύω το χρόνο μου βλέποντας τηλεόραση ή βγαίνοντας με φιλαράκια για καφεδάκι.

Επιπλέον, ένας σημαντικός παράγοντας που κάνει τους μαθητές να μην θέλουν να διαβάσουν είναι οι καθηγητές, το σχολικό περιβάλλον και το μαθητικό επίπεδο. Με αυτό που λέω εννοώ ότι δεν ασκούν και την απαραίτητη πίεση οικαθηγητές στους μαθητές ώστε να διαβάζουν για την επόμενη μέρα.
Επίσης, το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά της τάξης μου δεν ασχολούνται με το διάβασμα και το επίπεδο της τάξης είναι μικρό για τα φυσιολογικά δεδομένα, επηρεάζει τον τρόπο σκέψης και αντιμετώπισής μου για το σχολικό διάβασμα.

Γιάννης Καραμίχος.