σήμερα, βρεθήκαμε από τους πρώτους στη τελετή απονομής βραβείων για τις καινοτόμες δράσεις etwinning,
καταχαρούμενοι,
όχι άδικα μια που στον τομέα που συμμετείχαμε,
κερδίσαμε την πρώτη θέση με το έργο: πενία - παιδεία - εγκατάλειψη
έχουμε και λέμε:
νάμαστε κι εμείς!
ελαφρώς κουνημένοι γιατί παίρνουμε από μάτι...:))
εδώ, στη φάση που μας διαπερνούν,
όλους,
ρεύματα πνευματικότητας ή υπερδιέγερσης
η Μαριλένα στοχάζεται περιμένοντας
κι εγώ αρπάζω την ευκαιρία
να απαθανατίσω τη στιγμή και τη φατσούλα της :))
σε πρώτο και δεύτερο πλάνο, η τσαχπινιά κι ο στοχασμός
η αναμονή γύρευε λόγου να γίνει πιο υποφερτή
έι! δώστε μου την προσοχή σας!!!
εντάξει! η αναμονή μας κούρασε κι επιζητούμε διέξοδο στη κουβεντούλα
πρώτο και δεύτερο πλάνο
ο θίασος επί σκηνής
όχι όλος
ένα μερος του, όπως το είχαμε σχεδιάσει απο το σχολείο
πάντως, το μοναδικό σχολείο που έβαλε τους επί τους ουσίας πρωταγωνιστές, στο προσκήνιο
πρώτα ο μαθητής, δε λέμε;...
το βραβείο μας!!!
είμαστε καταχαρούμενοι
αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν σταθήκαμε και κριτικά στα πράγματα,
με τις δυνάμεις και την ευαισθησία που διαθέτουμε
"δηλαδή κυρία, βραβευτήκαμε που αναδείξαμε τη φτώχεια;
εμείς δεν θέλουμε την φτώχεια"
το βλέμμα του Σπύρου είχε την ένταση και τη σοβαρότητα ενός ανθρώπου που έχει ήδη προχωρήσει τη σκέψη του πέρα από την ερώτηση που έκφρασε και με τον τρόπο που το έκανε
ελπίζω να έχουμε τη δύναμη και τη φαντασία
να εξελίξουμε το θέμα σε ευρεία συζήτηση και πρακτική
ίσως και μακρυά από διαγωνισμούς...
για την ουσία του θέματος ...
πάντα το πράσινο θα γίνεται πιο ελκυστικό όταν εντός του γεννιέται το κόκκινο...
[κι ας είμαι παναθηναϊκός..]
οι δυο τελευταίες φωτογραφίες
είναι από θάμνους στην έξοδο του Υπουργείου
λεπτομέρειες καθώς και τα υπόλοιπα, θαυμάσια, διαγωνιζόμενα έργα
μπορεί κανείς να δεί εδώ:
ευχαριστώ θερμά τους μαθητές μου για το ξεκίνημα αυτού του ταξιδιού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου