η πρό(σ)κληση ήρθε από την Πολωνό συνάδελφο Φυσικό, Wiesława Malinowska
ένα ακόμη πρόγραμμα etwinning με θέμα: παιδιά χωρίς γονείς και ηλικιωμένοι χωρίς παιδιά..
ένα πρόγραμμα στα πλαίσια του 'εργου της ΕΕ: 2011, έτος εθελοντισμού
κι η Στεφανία έγραψε:
"ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙΑ & ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΓΟΝΕΙΣ..."
Δύο κοινωνικά σύνολα που περνάνε την ζωή τους χωρίς κάποια σίγουρη ή μόνιμη αγάπη , χωρίς κάποια βέβαιη στοργή ,χωρίς να πιστεύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν στην σημερίνη κοινωνία ,μιας και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στις μέρες μας...
Πρωτ' απ' ολα αυτοί τα δύο κοινωνικά σύνολα έχουν υποστεί και νιώσει την αληθινή έννοια της απομονωσης ,το πως ειναι να ζεις μονος σου ,χωρις να ξερεις πως καποιος ,καπου νοιαζεται για σενα. Χωρις να περιμενουν απο καποιον στις γιορτες να τους κανει ενα δωρο. Μονοι τους!!! Αντιμετωπιζοντας ο,τι δυσκολια βρεθει μπροστα τους και κανοντας τους πιο σκληρους απο οτι θα ειναι καποιος αλλος απλος ανθρωπος।
Ηλικιωμενοι χωρις παιδια ...
Μια ομαδα ανθρωπων η οποια στο τελος δυσκολα δεν εχει καποιον κοντα της ।
Ολα γινονται λαθος απο την αρχη χωρις να το γνωριζουν ।
Αυτοι αποφασιζουν να μην φτιαξουν οικογενειες και το πληρωνουν μετα απο μερικα χρονια ।Υποθετουν με το να γλεντουν την ζωη τους με παρεες , με διαφορες επιπολαιες σχεσεις οτι κερδιζουν κατι κι ομως το αποτέλεσμα εις το πηλικο ειναι μηδεν ।
Αφού οταν ενηλικιωθουν τα πραγματα δυσκολευουν οσον αφορα την υγεια και τις αντοχες κυριως।
Θα καταλαβουν το λαθος που δεν εκαναν παιδια και θα το μετανιωνουν οταν ειναι μονοι τους στο σπιτι χωρις κανεναν να τους φροντιζει ।
Και επισης θα ζηλευουν οταν θα βλεπουν πιθανον καποιον γνωστο ,να ειναι μαζι με τα παιδια και τα εγγονια του σε καποια δυσκολη στιγμη και θα τον γεμιζουν χαρα ।
Τοτε και μονο τοτε θα μπορουν αυτοι οι ανθρωποι να συνειδητοποιησουν την θεση τους οτι ολη η ζωη δεν ειναι να την διασκεδαζεις μονος σου ,η ζωη ειναι να την μοιραζεσαι।
Αυτοι οι ανθρωποι δεν εζησαν τα παντα και ουτε προκειται να τα ζησουν , δηλαδη δεν προκειται να μαθουν πως ειναι η οικογενειακη ζωη και ουτε αυτο που θα μπορουσαν να κερδισουν απο μια δικια τους οικογενεια।
Δυστυχως όμως απο εδω και περα θα υπαρχουν ολο και περισσοτεροι τετοιοι ανθρωποι που θα βιωνουν την ηλικιωμενη τους ζωη , ΜΟΝΟΙ!!!
Ειναι πολυ κριμα να βαζουν τον εαυτο τους να περναει αυτην την δοκιμασια ,ενω θα μπορουσαν να γεμισουν χαρα μεγαλωνοντας τα εγγονια τους।
Αλλα ποιος βεβαια θα το σκεφτει αυτο???
Ποιος θα πει "Ειναι ωρα τωρα να σοβαρευτω "???
ΚΑΝΕΙΣ !!!!
Κι ετσι σημερα εχουμε το λυπητερο φαινομενο λογω της ανικανοτητας ενος νεου να πει οτι μπορω και ειμαι ωριμος να κανω οικογενεια ।
Η μοιρα τους ειναι στα χερια τους και αυτοι την γραφουν λανθασμενα...
Απο την αλλη μερια τωρα υπαρχουν και τα παδια χωρις γονεις ।
Τα παιδια που υποφερουν , που βασανιζονται , που εχει καταστραφει η ακομα που δεν εχει υπαρξει παιδικη ηλικια ।
Τα παιδια που τους αξιζει πολλη αγαπη ,τρυφεροτητα ,στοργη και δεν την εχουν παρει απο πουθενα ।
Υπαρχουν ανθρωποι που ειναι ανάξιοι στο να λεγονται "γονεις" ,που αφηνουν τα παιδια τους και υπαρχουν κι αλλες περιπτωσεις που η ελλειψη γονεων μπορει να προκληθει απο καποιο δυστυχημα ।
Παρ' ολο που οι περιπτωσεις ειναι διαφορετικες (στην πρωτη περιπτωση πεφτει ολο το βαρος στους γονεις ενω στην δευτερη καποιος αλλος ευθυνεται για την κατασταση)κι ομως το αποτελεσμα ειναι ιδιο
Παιδια με ψυχολογικα προβληματα ,παιδια μονα τους στον κοσμο ,αλλα χωρις σπιτι ,που μαθαινουν στις δυσκολιες της ζωης και γινονται ολο και πιο σκληρα για να την αντιμετωπισουν ,παιδια που θα εδιναν τα παντα για μια ζεστη αγκαλια ... Αυτα τα παιδια εχουν πραγματικο προβλημα ,ακομα και ρατσιστικο απο αλλα παιδια (πχ:σχολειο,παρεες)।Αυτα τα παιδακια δεν εχουν φταιξει σε τιποτα για να εχουν μια τετοια ζωη ,τους αξιζουν τα καλυτερα και μακαρι να τα βρουν μπροστα τους।
Τα παιδια χωρις γονεις μπορει να εχουν δυο πορειες ζωης η να παλεψουν για μια πετυχημενη ζωη και να φτιαξουν μια οικογενεια με παιδια και στα παιδια τους να δωσουν οση αγαπη δεν εισεπραξαν ποτε αυτοι 'η και λυπαμαι που το λεω να μπλεξουν (ναρκωτικα ,νυχτα )
Για όλη ομως αυτην τηνν κατασταση φταiει η παλιοκοινωνια που προσφερει ανουσια πραγματα σε αχρηστους η σε αυτους που δεν αξιζουν τιποτα ।
Μακαρι να προσεφεραν σε αυτους που αξιζουν πολλα και οχι να υπαρχουν καποιοι ηλιθιοι και αχορταγοι που κοιταν την παρτη τους ,που εχουν τα παντα και θελουν ολο και περισσοτερα κι ολα στο χερι ।
Δυστυχως ομως απο τετοιους ειναι γεματη οποιαδηποτε κονωνια ... Καποιος που μπορει να το αλλαξει ολο αυτο το χαλι ειναι τα μικρα παιδια μαθαινοντας να ζουν τιμια να παλευουν για να ζησουν και για ο,τι θελουν και να μαθουν να δινουν αγαπη και καταννοηση ।
Αυτα τα παιδια πρεπει να τα προσεχουμε σαν τα ματια μας ,διοτι αυτα ειναι το μελλον μας ...
Και οσον αφορα τους ηλικιωμενους η κοινωνια πρεπει να φροντιζει για αυτους καποιοι εξιδικευμενοι ανθρωποι πρεπει να ειναι διπλα τους και να τους φροντιζουν ,ασχετως αν αυτοι φταινε για την κατασταση τους και τις επιλογες που καναν στην ζωη τους...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου