Σε δεύτερο πλάνο .
Ταξιδεύοντας από τα δυτικά προς ανατολικά, οφείλεις υποθέτω, να προσθέσεις τον χρόνο του ταξιδιού σαν χασούρα στην ώρα, τον χρόνο τον δικό σου
Κι αν η μια ώρα δεν είναι και τίποτε σπουδαίο, γιατί μια ώρα διαφορά νομίζω έχουμε από Μπαρτσελώνα, όταν αυτή συνοδεύεται, ή διανθίζεται προτιμάτε;, από την έξαψη της νίκης, την προσδοκία της πιο πριν, την ένταση του παιχνιδιού, την υπερένταση εξ αιτίας του, την κούραση από το ίδιο το ταξίδι, τότε… νομίζω τότε η μια ώρα φαντάζει μεγάλη. Είναι μεγάλη
Έβλεπα τον συνάδελφό μου, Δευτέρα πρωί στην ώρα του, μέσα στον κοινό μας χώρο, όπου υπάρχουμε με διαφορά φάσης στη σημαντικότητα των γεγονότων
Εκείνων που προηγήθηκαν κι όσων θα ακολουθούσαν τις επόμενες ημέρες
Παιχνίδι για το πανευρωπαϊκό κι οι εξετάσεις Μαΐου - Ιουνίου 2011
Και δεν είναι πως την υποδοχή του δεν την είχε
Την είχε
Κι από τα παιδιά περισσότερο
Είναι αυτή η διαφορά φάσης όπου καλείσαι να εξοικειωθείς και να ταυτιστείς πλήρως στο νέο, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά την έντονη εμπειρία ενός αγώνα, μιας σειράς αγώνων, αυτού του επιπέδου, που με έκανε πρωί Δευτέρας να ψάχνω το πρόσωπο του συναδέλφου μου
Ήταν εκεί…
Συνεπής, αξιοπρεπής, δυνατός, συναδελφικός.
Ο δικός μας άνθρωπος
Τίποτε άλλο…
Κύριε Αρώνη… δεν τα καταφέρατε άσχημα!!! J J J
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου