Η Μικρή Ιστορία του γλόμπου να Ναλάμπη

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο γλόμπος Ναλάμπης.
Καθώς έπαιζε με τους φίλους του, τα άλλα γλομπάκια, αναρωτήθηκε πως γίνεται από τη στιγμή της γέννησης του και είναι τόσο φωτεινός.Οι φίλοι του δεν ήξεραν να απαντήσουν γι'αυτό κατέφυγε στους γονείς του, τον μπαμπά Μπατάριο και τη μαμά Καλωδιού (ο τόνος στο ου για να μην παρεξιγιόμαστε).
Έτσι λοιπόν οι γονείς του τού είπαν όλη τη διδικασία του κυκλώματος (γέννησης) και τι γίνεται σε αυτό.
Οι λεπτομέρειες είναι οι εξής: Ο μπαμπάς Μπατάριος είναι μια ηλεκτρική πηγή η οποία περιέχει ηλεκτρισμό.Όμως επάνω έχει 2 πόλους πάνω στους οποίους συνδέεται η μαμά Kαλωδιού και μεταφέρει ηλεκτρικό ρεύμα στο γλόμπο Ναλάμπη και εκείνος ανάβει.
Δυστυχώς όμως, ο Ναλάμπης δεν κατάλαβε και του το εξήγησαν πιο αναλυτικά.
Το κατάλαβε με τη δεύτερη αλλά έμαθε κάτι δυσάρεστο, ότι δηλαδή αν σβήσει ο Ναλάμπης τότε θα πεθάνει.
Ο γλόμπος έμαθε αυτό που ήθελε, μπορεί να στεναχωρήθηκε αλλά κατάλαβε πως προήλθε.



Η εργασία αυτή έγινε από τον Κώστα Βλάχο (εμένα δηλαδή!!!) μαθητή του Γ1.

Εμείς οι μελλοντικοί επιστήμονες!

Ο Γιώργος σκηνοθετεί!!!

Στις 13/1/09 πήγε όλο το σχολείο στο Πλανητάριο. Είδαμε διάφορα εκθέματα στα οποία παίρναμε μέρος και εμείς. Είχε τρεις ορόφους. Μερικά εκθέματα που μου άρεσαν ήταν: μια αίθουσα που έμπαινες μέσα και έπαιζες μουσική με τα χέρια σου! Ένα σύστημα που είχε ένα σίδερο και έφιαχνες ένα σχέδιο με το σίδερο και μετά πάταγες το κουμπί, έβγαζε θερμότητα και το σίδερο ξαναέπαιρνε την αρχική του μορφή...

Ο Βασίλης συνθέτει με τα χέρια του στο δωμάτιο με τα εικονικά όργανα!

Εγώ εντυπωσιάστηκα με αυτό που μίλαγες ο ένας στονάλλο απο μακρυά. ... Επίσης για μένα ήταν πολύ ενδιαφέρον σε κάτι οθονίτσες έβλεπες πως δημιουργούνται τα παιδιά και πως οι γυναίκες στους υπέρηχους που κάνουν, μπορούν να δουν τομωρό τους αν είναι υγιές. Αυτό είναι γιαμένα πολύ σημαντικό γιατί θα γίνω κι εγώ κάποτε μάνα.

Ο Σωτήρης και ο Δημήτρης στη ζύγιση που αποδεικνύει πως αντικείμενα με διαφορετικούς όγκους, δυνατόν να έχουν την ίδια μάζα!

Το λεωφορείο ήταν μια χαρά! Ούτε να μας πει φορέσετε ζώνες, ούτε να φωνάζει, ούτε τίποτα. Μας πήγε και μας εφερε μια χαρά! ... Στον άλλο όροφο είχε ένα μηχάνημα που έλεγε έναν ήχο και επρεπε να κάνεις τον ίδιο..

Διευθυντής και μαθητές εκστασιασμένοι μπροστά στην απόδειξη πως η ύλη έχει μνήμη!!

..οι κοπελίτσες που ήταν υπεύθυνες, ήταν λίγο σπαστικές. Το καλύτερο απο όλα ήταν το κυκλάκι που μιλούσες ψιθυριστά και σε άκουγε από άλλο κυκλάκι αυτός που ήταν απέναντίσου μακρυά. ... Στην υποδοχή ήταν ένα κύριος πολύ βλάκας! Αυτός έτρωγε εκεί στο χώρο και όποιο παιδί έβλεπε να τρώει, του φώναζε και τουέλεγε: στη καφετέρια τρώμε! Όταν είδε τους καθηγητές, σταμάτησε τις παρατηρήσεις κατευθείαν. Κάτιτέτοιοι άνθρωποι μου σπάνε τα νεύρα! Δεν τους αντέχω. Κολωνε να φωνάξει μπροστά τους. Δεντου πολυέδωσα σημασία.. Εγώ είχαένα πρόβλημαμε το παντελόνι μου. Δεν είχα ζώνη να ταιριάζει με τα ρούχα μου και μου έπεφτε!...

Τα παιδιά της Γ μετρούν την απορροφητικότητα των φακών τους

η ανταποκριση απο την επισκεψη μας,
γράφηκε από τους μαθητές του Α1 τμήματος του σχολείου μας:
Άννα Β., Ελευθερία Γ., Ηρακλή Κ., Στεφανία Ζ.

(τα κείμενα των παιδιών πληκτρολογήθηκαν ως είχαν)

ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ......

Ας γιορτάσουμε παιδιά...........
Το τραγούδι δεν έχει σημασία.
Το θέμα είναι ότι ένας ακόμη χρόνος πέρασε και ένας άλλος μόλις ήρθε.
Ας αφήσουμε το 2008 και όλα τα καλά ή και τα άσχημα που συνέβησαν αυτές τις 365 μέρες και ας σκεφτούμε τι θα κάνουμε το 2009.

Τα πάντα μπορύν να συμβούν και με λίγη καλή θέληση και προσπάθεια μπορούμε να πραγματοποιήσουμε ό,τι θελήσουμε!!!!!!

Τα καλύτερα-χειρότερα(κανείς δεν ξέρει)έρχονται.
Γι'αυτό λοιπόν αφήστε τον παλιό-γέρο χρόνο και ας γνωρίσουμε το νεό χρόνο όπου μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις.


2009 ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΤΟΣ!!!!!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!