πέρυσι παρακολουθήσαμε στο ΚΠΕ Λαυρίου, την διαδικασία ή και τις επιλογές διαχείρισης απορριμάτων
κατόπιν, στο σχολείο, αποφασίσαμε να κάνουμε μερικές εργασιούλες, ο καθένας με τον τρόπο του, πάνω σε αυτό το θέμα
οι ποιητές μας: Στεφανία και Αλέξης, τότε Α γυμνασίου, εκφράστηκαν με ρίμα....
ιδού!
κάνει θόρυβο- μυρίζει πολύ
όταν περνά όλοι πιάνουν τη μύτη
και σταματά οτί θέλει, γιατί;
Τα σκουπίδια μαζεύει παιδιά
κάποιος πρέπει να το κάνει κι αυτό
γ΄'αυτό φροντίστε να είστε εντάξει
μην τα πετάτε από εκεί και από 'δω.
Την ανακύκλωση μην την ξεχνάτε
γιατί θα την βρείτε στην ζωή σας μπροστά
υπάρχουν τώρα οι μπλε οι κάδοι
να πετάτε εκεί τα χαρτιά.
Πλαστικό,αλουμίνιο,γυαλί
ξεχωρλιστε τα από το σπίτι
το περιβάλλον είναι ζωή
και η υγεία μας πολύ ακριβή.
Ο πλανήτης δεν θέλει σκουπίδια
δεν θέλει ρύπανση άλλο η γη
γι'αυτό παιδιά προστατέψτε τη φύση
το πιο πολύτιμο πράγμα σ'αυτή.
Στεφανία
"Ένα σκουπίδι μιλάει" Βρίσκομαι σε μία λαϊκή και φωνάζζω για την Κυριακή Ξαφνικά πατάω ένα σκουπίδι το οποίο είχε ένα φρίδι Ύστερα άρχισε να μου μιλάει όταν ένα πουλί από πάνω με κουτσουλάει Μου είπε να το βάλω στον κάδο ανακύκλωση και εγώ το έβαλα με όλη μου την ευχαρίστηση Μετά έφυγα, αλλά έβαλα τα κλάματα έτσι, γύρισα και το πήρα μέσα από τα άλλα πράγματα Στο δρόμο για το σπίτι άρχισα να μου λέει άσε με ρε σκουλήκι. |
Αλέξης
