Αχ αυτό το –π- !
Που δεν είναι το Π της Πόπης του διπλανού θρανίου, μήτε το Π του Πάνου του άλλου τμήματος!
Ούτε καν το π του παγωτού που μ’ αρέσει!
Είναι το π του κύκλου που τόσο με βασανίζει
Τι στο καλό το θέλανε οι αρχαίοι και το ψάχναν;
Μα έτσι πάντα γίνεται όταν ένας δεν έχει δουλειά να κάνει και ο χρόνος του φτάνει να φιλοσοφεί και να ψάχνει
Όποια, λέει, και νάναι η ακτίνα του κύκλου, μεγάλος, μικρός, μεσαίος, όποια δηλαδή ακτίνα ή το διπλάσιό της (Διάμετρο) και νάχει, το του μήκους (της περιφέρειας) του κύκλου προς την διάμετρό του, βγαίνει σταθερός και ίσος με έναν αριθμό που, άκου τώρα!, είχαν την έμπνευση να τον ονομάσουν π !!!
Και δώστου ο κύριος Κυριάκος με τα σχοινάκια του και τα σχηματάκια του επί χάρτου, να μας προτρέπει να μετρήσουμε και να συμπεράνουμε από μόνοι μας αφού φυσικά θαυμάσουμε πρώτα, ό,τι κι οι αρχαίοι!!!
Έλεος βρε!
Εγώ παιδί του πληκτρολόγιου και του μάτζικ στικ των play station να πάρω στα δαχτυλάκια μου σχοινάκια και να μετράω; Έλεος!!!
Έχε χάρη που είμαι συνεργάσιμο παιδάκι κι έχει ωραία σχηματάκια!!!... για να δούμε….
στον αγαπητό συνάδελφο Μαθηματικό,
κ. Γιάννη Κυριάκο
για την προσπάθειά του στο δύσκολο..
την βιωματική διδασκαλία των Μαθηματικών
αλλά, κυρίως, την εξατομικευμένη διδασκαλία!!!!....
με εκτίμηση..
α.λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου