"Η ιστορία του μικρού Γλόμπου Ναλάμπη"

   Όλα ξεκίνησαν ένα χειμωνιάτικο απόγευμα όταν ο Νικηφόρος πάτησε τον διακόπτη για ν'ανάψει το φως. Ξαφνικά ακούστηκε μία λεπτή φωνούλα που είπε: <<τώρα κάποιος άλλος πρέπει να πάρει την θέση μου>>, και το φως έσβησε, ο Νικηφόρος πανικοβλήθηκεκαι τρόμαξε.Ύστερα φώναξε τον πατέρα του τον Αντώνη και του είπεμόνο, πως κάηκε η λάμπα αλλά τίποτε άλλο. Την άλλη μέρα η μητέρα του αγόρασε έναν καινούριο λαμπτήρα τον έβαλε στο φωτιστικό. 

  Το μεσημέρι που ο Νικηφόρος γύρισε σπίτι του ύστερα από μία ευχάριστη μέρα στο σχολείο, είδε πως το φως άναβε. Αμέσος πήγε να δει και επηρεασμένος από το χθεσινό γεγονός φυθήρισε στον λαμπτήρα και τον ρώτησε πως τον λένε νομίζοντας πως δεν θα απαντήσει κι όλο αυτό ήταν της φαντασίας του, όμως ο λαμπτήρας απάντησε: με 'λένε Γλόμπο Ναλάμπη, εσένα>>; ο Νικηφόρος απάντησε χωρίς να ταραχθεί γιατί όλο αυτό του άρεσε έτσι απάντησε κι ο Νικηφόρος. Τότε ο Νικηφόρος μαζί με τον Ναλάμπη έγιναν φίλοι κι άρχισε να του διηγείται την ιστορία του. 

  Πρώτα ξεκίνησα από ένα εργοστάσιο στην Γερμανία εκεί δημιουργήθηκα μαζί με τα χιλιάδες αδέρφια μου με τα οποία ειδωθήκαμε για πολύ λίγα λεπτά. Η ζωή μας δεν έχει πολύ ενδιαφέρον είναι κοινή για όλους τους λαμπτήρες. Ύστερα μπαίνουμε σε μικρά κουτάκια ευτυχώς τα μηχανήματα είναι προσεχτικά και δεν μας πονούν όταν μας αγγίζουν.Α! ξέχασα να σου πω ότι είμαι οικολογικός λαμπτήρας>>.

Νικηφόρος:-Τι σημαίνει οικολογικός.

Ναλάμπης:-Σημαίνει ότι δεν ρυπαίνω το περιβάλλον. Όμως μην με ρωτάς τώρα στο τέλος όλες οι απορίες σου. Έπειτα μας τοποθέτησαν σε μεγάλες κούτες και μας πήγαν σε διάφορα καταστήματα. Έμεινα εκεί περίπου 10 μέρες. Μετά ήρθε ο μπαμπάς σου και με αγόρασε και κατέληξα σε αυτό το φωτιστικό.

Νικηφόρος:-Έχω μία απορία. Πως όταν πατάω το διακόπτη εσύ ανάβεις και όποτε θέλω σβήνεις.

Ναλάμπης:-Αχ Νικηφόρε μου. Εγώ αυτά δεν τα ξέρω πολύ καλά, αλλά θα προσπαθήσω να σου απαντήσω. Όταν πατάς τον διακόπτη το ηλεκτρικό κύκλωμα κλείνει μεταφέρεται το ρεύμα και το φως ανάβει. Ύστερα όταν θες να κλείσεις το φως γίνεται το αντίθετο. Μα Νικηφόρε μου θα τα πούμε αύριο πάτα τον διακόπτη πήγαινε στο κρεβατάκι σου για να κοιμηθώ κι εγώ. Καληνύχτα μικρέ μου πρίγκιπα. 

Νικηφόρος:-Καληνύχτα Ναλάμπη. Αύριο το πρωί θα τα πούμε.

   Ο Νικηφόρος πήγε στο κρεβάτι του θέλοντας να κοιμηθεί αμέσως για να ξυπνήσει γρήγορα. Μόλις όμως πρόλαβε να κλείσει τα καστανά ματάκια του η μητέρα του, του είπε:<<ξύπνα Νικηφοράκι μου είναι ώρα να πας στο σχολείο>>. Ο Νικηφόρος σηκώθηκε αμέσως (πρώτη φορά) έκανε γρήγορα τις πρωινές του εργασίες (πρώτη φορά) και πήγε και ψυθήρισε στον γλόμπο Ναλάμπη: <<Καλημέρα>>. Όμως ο λαμπτήρας τίποτα δεν του μιλούσε πάτησε τον διακόπτη άναψε, έσβησε το φως μάταια όλο αυτό που είχε ζήσει το χθεσινό βράδυ ήταν ένα μεγάλο όνειρο. Μετά από τις προσπάθειες του πήγε σχολείο με σκυμμένο το κεφάλι και έτσι γύρισε είχε συνειδιτοποιήσει ότι όλο ήταν κάτι ψεύτικο. Δεν προσπάθησε να ξαναψυθηρίσει.

   Αλήθεια όμως ήταν όντως όνειρο ή ο Νικηφόρος επινόησε αυτό τον τρόπο να του μιλάει επειδή ο ίδιος το ήθελε. Κανείς δεν θα το μάθει.

Η εργασία έγινε από την Κατερίνα Λινοξυλάκη μαθήτρια του Γ2'.