29/12/09

Καλή Χρονιά!!!!


































καιρός για επανεμφάνιση

την ώρα που ο παλιός χρόνος παραδίδει τα σκήπτρα στον καινούργιο, ας επανακάμψουμε θριαμβευτικά...


στο μεσοδιάστημα, ασχοληθήκαμε με το καινούργιο εργαλείο επικοινωνίας κι αδελφοποίησης σχολείων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ίσως του χρόνου επεκταθούμε σαν νεότεροι ..ιμπεριαλιστές του διαδικτύου όμως, και σε χώρες της Ασίας)

στον χώρο εκείνο αναπτύσσουμε ένα πρόγραμμα με θέμα την συνύπαρξη διαφορετικών φυλών και εθνοτήτων στο σχολείο μας και την γειτονιά
η γλώσσα επικοινωνίας είναι η αγγλική
αντιγράφω λοιπόν το κείμενο που αναρτήσαμε λίγο πριν με ευχές για το νέο χρόνο

we usually spend the days before christmas holidays lousely
so, a few days before we let children decorate christmas trees in their classrooms
suddenly, Vasia had an idea
she thought that we may write and leave on christmas trees' branches wishes for the new year, people we love and care, our desires, etc
almost everyone wrote such a note
I could distinquist among them wishes to be loved, wishes for their football team, their families, etc.
one of the notes my pupils have written moved me a lot
it was George's wish which I'll try to translate for you
this is the wish i chose to send you for the New Year:


"i wish you to progress, to achieve your goals throughout, to do the job that you want and whatever else you want to have it. Those who want something to have it and always be well. That's what I wish you."




be happy and healthy
strong enough to hope for good
good and imaginative enough to make others stronger, active, hopefull



Happy New Year!!!!






***

αλήθεια, αυτές τις ημέρες πριν τις γιορτές, είναι μια ευκαιρία για όλους τους συμβαλόμενους στη σχολική διαδικασία, χαλαρώνοντας, να έρθουν πιο κοντά και να αφουγκραστούν αλλήλους

κάθε φορά εύχομαι να έχουμε πετύχει στο ελάχιστο...




σας φιλώ και σας εύχομαι κάθε καλό στη νέα χρονιά
ευχαριστώ ιδιαιτέρως κι απο 'δω, όσες και όσους συμβάλανε στην ύπαρξη αυτού του χώρου την χρονιά που πέρασε
την Ειρήνη, την Στεφανία, τον Κώστα αλλά και όλους που μου εμπιστευθήκατε κείμενα σας, επώνυμα ή ανώνυμα, και αποτέλεσαν θέμα ανάρτησης του blog




καλή χρονιά ..μάγκες που λέει κι Θανάσης Λ. :))


Ασημίνα Λαμπράκου





27/12/09

χρόνια πολλά Στέφη!!!!

δεν έχω το μέιλ σου και καταφεύγω εδώ για τις ευχές μου

Χρόνια Πολλά Στεφανία!!!!

πάντα κεφάτη , ζωηρή κι ευφάνταστη

σε ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σου στο μπλογκ μας
τα ποιήματα και τα πεζά σου

χ ρ ό ν ι α π ο λλ ά!!!!

23/12/09

Merry Christmas....!!!

















23/12/09 και...

τα σχολεία κλείνουν για τις 15νθημερες διακοπές των Χριστουγέννων....
Καιρός ήταν επιτέλους.....
Αν και μιλώντας σαν μαθητής Λυκείου πλέον πια, έπρεπε να τιμήσω με την ανάρτηση μου, αυτό το ωραίο blog του παλιού μου σχολείου...
Στο θέμα μας πάλι....
Μετά από ένα κουραστικό(ναι όπως ακούσατε)τρίμηνο για εμάς τους μαθητές, ήρθε η ώρα να ξεκουραστούμε λιγάκι...!!!
Έτσι λοιπόν για μια ακόμη φορά Mall και Ster Escape θα μας υποδεχτούν με ανοιχτές αγκάλες όπως κάθε χρόνο!!!
Πέρα από αυτές τις βόλτες, μπορούμε και να πάμε στου Χουριό (χαχα)και να περάσουμε μια όμορφη εβδομάδα χαρούμενων εορτών....
Ας ξεκουραστούμε λοιπόν αυτές τις 15 ημέρες και ας απολαύσουμε τη Μαγεία των Χριστουγέννων καθώς επίσης να υποδεχτούμε τον Νέο Χρόνο με χαρά, αγάπη,υγεία και ευτυχία!!!
Εύχομαι σε καθηγητές, μαθητές καθώς και σε όλους τους αναγνώστες:

Χαρούμενες Διακοπές,

Καλά Χριστούγεννα,

Καλή Πρωτοχρονιά

και

Ευτυχισμένο το νέο Έτος 2010!!!!

21/11/09

ΕΡΩΤΑΣ






Ενα δυνατό συναίσθημα...πολύ πιο δυνατό από την αγάπη ...Κάνεις τα πάντα για τν άλλον ...Τον σκέφτεσαι συνεχεια ...Δεν βγαίνει στιγμή από το μυαλό σου,ούτε ένα λεπτό ...Εχει γίνει έμμονη ιδέα...Θεσ να τον βλέπεις κάθε λεπτό ,κάθε δευτερόλεπτο...Να είσαι μέσα στην αγκαλια του και να νιώθεις ζεστασιά,ότι κάποιος θα σε προσέχει πάντα.Όταν νιώθεις ότι ο άλλος είναι το άλλο σου μισό...Όταν θες να του χαρίσεις την μισή ή μάλλον ολόκληρη την καρδιά σου...Όταν θεσ να ζήσετε μαζί την υπόλοιπη ζωή σας ...Οταν για σενα υπάρχει μόνο αυτός...Αυτός είναι πραγματικός ΕΡΩΤΑΣ και έτσι λέμε ο "ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ",αλλά πολλοί δεν τοο νιώθουν πραγματικά...Αυτό λέγεται ενθουσιασμός, συμπάθεια η απλά πάθοσ για τν αλλον...Το να είσαι ερωτευμένη είναι αλλό...Είναι κάθε φορά που τν βλέπεις η καρδιά σου να τριπλασιάζει τους παλμους της..είναι να πολεμάς για αυτόν και να κάνεις τα πάντα για να τν κρατήσεις...Για αυτό ζούμε κατά την γνώμη μου!!!Να βρούμε όλοι τον έρωτά μας και να ζήσουμε μαζί του τα πάντα όλα!!!Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο!!!

ΦΙΛΙΑ

Η "φιλία" έχει καταντήσει μια λέξη απλή ,αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία στην πραγματικότητα.ΦΙΛΙΑ είναι η αγάπη ανάμεσα στουσ ανθρώπους .Ο ένας βοηθάει και βασίζεται στον άλλον .Στους φίλους σου πρέπει να έχεις υπομονή και αντοχή...Ό,τι σκέφτεσαι είναι καλό να τους το λες...Θα καταλάβουν τν χαρακτήρα σου ...Τι τους ενοχλεί πάνω σου και τι πάνω τους σε εσένα..Ο ένας καταλαβαίνει την σκέψη του άλλου από χιλιόμετρα μακριά ...Στα δύσκολα πάντα είναι εκεί...Και μερικέσ φορές πρέπει να υποχωρεί ο ένας ,για τν άλλον και να τον καλύπτει ...Αυτός είναι για μένα ο πραγματικός φίλος ...Να μ λέει το σωστό ακόμα και αν ξέρει ότι εμένα αυτό δεν θα μου αρέσει ...Τώρα δύσκολα βρίσκεις έναν καλό ,πραγματικό φίλο,αλλά αν ψάξεις πολύ να είσαι σίγουρος οτι θα βρεθεί!!!

1/10/09

όπου η χρονιά αρχίζει τον Σεπτέμβρη



σε πόλεις σύγχρονης οργάνωσης

το πνεύμα που θα φωτίσει τον νου, ενέχει θέση ανεμιστήρα εκ της οροφής του ουρανού ιπτάμενου, με απ' ευθείας σύνδεση στα κανάλια της σοφίας μέσω πολύπλοκων κεραιών

είθε να έλειπαν τα "ταβάνια" ως διαχωριστικά σύνδεσης με το όνειρο
είθε να μην πάψουν τα παιδιά του κόσμου να οραματίζονται
με το βλέμμα υψούν εις το μέλλον



Καλή σχολΙκή χρΟνιά

με αυτές τις περίεργες σκέψεις και δυο ποιήματα του Prever




ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ - ΛΥΡΑ ΠΑΙΖΕΙ
και το παιδί τραγουδάει
κι ο καθηγητής φωνάζει:
"Πότε θα πάψετε να κάνετε τον καραγκιόζη!"
Μα όλα τ' άλλα παιδιά
ακούν τη μουσική
κι οι τοίχοι της τάξης
σωριάζονται ήσυχα
και τα τζάμια ξαναγίνονται άμμος
το μελάνι ξαναγίνεται νερό
τα θρανία ξαναγίνονται δένδρα
η κιμωλία ξαναγίνεται ακρογιάλι
το φτερό ξαναγίνεται πουλί.

και

Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ
Λέει όχι με το κεφάλι
μα λέει ναι με την καρδιά
λέει ναι σ' όποιον αγαπάει
λέει όχι στον καθηγητή
είναι ορθός
τον ρωτάν
κι όλα τα προβλήματα έχουν δοθεί
ξαφνικά τον πιάνουν ακατάσχετα γέλια
και τα σβήνει όλα
τα ψηφία και τις λέξεις
τις ημερομηνίες και τα ονόματα
τις φράσεις και τους γρίφους
και παρά τις φοβέρες του καθηγητή
κατω από τα γιουχαΐσματα των καλών μαθητών
με κιμωλίες όλων των χρωμάτων
πάνω στον μαυροπίνακα της δυστυχίας
ζωγραφίζει το πρόσωπο της
ε υ τ υ χ ί α ς.





η φωτογραφία
ανήκει στην συλλογή
του φίλου Κώστα Κουρτή
αναρτημένη στο panoramio

22/6/09

HAVE A GOOD SUMMERTIME!!!!


Λοιπόν αυτό ήταν!!!!
Άλλη μια εκπληκτική χρονιά μόλις τελείωσε.
Οι εξετάσεις έφτασαν στο τέλος τους και εμείς οι μαθητές αφού πάρουμε και την τελική μας βαθμολογία , θα ξεκουραστούμε και θα απολαύσουμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές.
Αυτό πώς θα γίνει???
Απλά θα βγαίνουμε και θα παίζουμε με τους φίλους μας, θα πηγαίνουμε για μπάνιο και τέλος μαζί με τους γονείς μας ή μόνοι μας θα πάμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές σε κάποιο μακρινό μέρος για να αποδράσουμε από την καθημερινή μας ρουτίνα.
Για εμάς τα παιδιά της Τρίτης Γυμνασίου, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά.
Φεύγουμε από το ωραίο Γυμνάσιο όπου περάσαμε 3 πολύ όμορφα χρόνια και πηγαίνουμε στο Λύκειο.
Γι'αυτό εκ μέρους και των συμμαθητών μας, θα ήθελα να σας αποχαιρετήσω και να ευχαριστήσω όλους τους καθηγητές για τα 3 υπέροχα χρόνια που μας χάρισαν και να ευχηθώ σε όλους
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!

21/6/09

Λέσχη ανάγνωσης .

***







Το Γ’1 για δεύτερη συνεχή χρονιά έφτιαξε μία λέσχη ανάγνωσης ,δηλαδή, μία ομάδα παιδιών μαζευόταν μία φορά τουλάχιστον το μήνα, συνήθως Σάββατο πρωί, και κουβέντιαζε για τα βιβλία που είχε διαβάσει.

Είναι αλήθεια ότι δεν ήμαστε ποτέ φανατικοί αναγνώστες. Αλλά μέσα από τη Λέσχη μας και την ανταλλαγή απόψεων είδαμε ότι το βιβλίο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο που αλλάζει τον τρόπο σκέψης μας και μας
προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις.

Φέτος ξεκινήσαμε με το Γερμανό συγγραφέα φαντασίας τον Μίκαελ Έντε , που ειδικά τα βιβλία του " Ιστορία χωρίς τέλος " , " Μόμο " και " Μαγικό φίλτρο " ,

μας ενθουσίασαν με την αχαλίνωτη φαντασία τους.

Άλλο βιβλίο, σύγχρονο αυτή τη φορά που μας άρεσε πολύ, ήταν ο " Ψεύτης Παππούς" της Άλκης Ζέη που παρουσιάστηκε και στην τηλεόραση .Επρόκειτο για έναν παππού καταπληκτικό που όλοι θα θέλαμε να έχουμε.

Διαβάσαμε επίσης κλασσικά έργα όπως: τον ΄΄ Δον Κιχώτη ΄΄ του Θερβάντες ,
τον ΄΄ Όλιβερ Τουίστ ΄΄ του Ντίκενς και τα μαγικά παραμύθια του Όσκαρ Ουάιλντ.

Επίσης διαβάσαμε έργα του Ι. Δ Ιωαννίδη ενός πολύ ευαίσθητου συγγραφέα που ξέρει να μιλά στη ψυχή των παιδιών της ηλικίας μας.

Τέλος, κάποια παιδιά-όπως ο Άγγελος Θωμάς- προτιμούσαν να γράφουν τα δικά τους κείμενα –κυρίως φανταστικές ιστορίες-και να τις παρουσιάζουν στην ομάδα μας.

Τα παιδιά που συμμετείχαν στη λέσχη ήταν:

Ασπιώτη Κατερίνα
Θωμάς Άγγελος
Θωμάς Θεοφάνης
Ανδρουλάκη Αγορή
Γεβρέκη Πένυ
Γιαννακίδης Μιχάλης
Ασπόρης Γιώργος
Βλάχος Κων/νος

Και η φιλόλογος μας Κυρία Μαρίνα Ρέτζιου.




27/5/09

Waste Management ή.. Διαχείριση Απορριμάτων .


***
Διαχείριση Απορριμάτων
ένα πρόγραμμα που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας στα πλαίσια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

ευχαριστούμε όλους τους μαθητές της Α΄τάξης του σχολικού έτους 2008-2009, που με τη βοήθεια τους μαζεύτηκε αυτό το υλικό με το οποίο στήθηκε η παρουσίαση της δραστηριότητάς μας


καλό καλοκαίρι!






***

20/5/09

Προαγωγικές κι Απολυτήριες Εξετάσεις στο σχολείο μας .





***







πολύχρωμοι και πολύγνωμοι

θεατές των Αρχαίων κειμένων


το Α2 εξετάζεται στα Αρχαία Κείμενα απο Πρωτότυπο






Προαγωγικές κι Απολυτήριες εξετάσεις στο σχολείο μας



Καλή Επιτυχία!


*******

κατά προτροπή του Κώστα
και για να ανέβει ο ανταγωνισμός...!

ιδού!!!

το Γ2 έχει ενσκύψει μετά προσοχής και προσύλωσης
στα θέματα της Ιστορίας





Τετάρτη
20/5/09

3/5/09

ROCK MUSIC .


***

"O όρος ροκ στη μουσική, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα είδη που προέκυψαν από την εξέλιξη του είδους του rock & roll. Η μουσική ροκ{rock} στο σύνολό της, αποτελεί ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντράμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ.
Εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική και είχε ως βάση την τεχνοτροπία του rhythm and blues που πηγάζει από την λαϊκή μουσική των μαύρων και το ρυθμό του rock and roll των ίδιον αφροαμερικάνικων κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς και το rockabilly,που στην ουσία ήταν η έκφραση των λευκών μέσω των προαναφερθέντων ειδών αφροαμερικάνικης προέλευσης. Συνεισφορά στον ήχο που πρωτοχαρακτηρίστηκε ροκ θεωρείται ότι είχε και η country μουσική. Αυτή είχε στοιχεία blues και βασιζόταν στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική ενώ συνδέεται πιο πολύ με τις αγροτικές περιοχές των ΗΠΑ και ήταν πολύ δημοφιλής, κυρίως μεταξύ των λευκών και στο νότο. "

....


η ιστορία της ROCK όπως την κατέγραψε στην εργασία της η μαθήτρια
Κωνσταντίνα Χούσου
στα πλαίσια του μαθήματος της Μουσικής











ολόκληρη η εργασία εδώ!!!!





16/4/09

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ















Να μαστε και πάλι......
Εμείς τα παιδιά βρισκόμαστε ήδη στις διακοπές του Πάσχα και περνάμε ξέγνοιαστες ώρες παίζοντας μόνοι μας ή με τους φίλους μας.
Μετά από ένα κουραστικό (λέμε τώρα) 2ο τρίμηνο έφτασαν οι προτελευταίες διακοπές μας μέχρι τις οριστικές του καλοκαιριού(αμήν και πότε).

Τώρα για τους μεγάλους δεν γνωρίζω αν θα πάρουν καμία άδεια από τη δουλειά τους ή όχι. Πάντως το δικαιούνται και αυτοί να ξεκουραστούν και να περάσουν χαρούμενες ώρες με τα παιδιά τους πηγαίνοντας διάφορες εκδρομές.

Στα δικά μας πάλι.....Εδώ και ένα μήνα περίπου έχει αλλάξει η ώρα. Αυτό σημαίνει ότι το βράδυ έρχεται πιο αργά και έτσι εμείς τα παιδιά μπορούμε να βγούμε έξω στον ανοιξιάτικο καιρό και να παίξουμε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ότι άλλο σκεφτούμε με τους φίλους μας.

Σίγουρα αυτές ημέρες είναι ημέρες χαράς και διασκέδασης πλήν της Μ. Παρασκευής που είμαστε κάπως συγκρατημένοι λόγω του θανάτου του Ιησού εδώ και πάρα πολλά χρόνια, του ανθρώπου που κατέβηκε σαν σωτήρας και άλλαξε πολλά στον κόσμο και μας έδειξε τι πάει να πει αληθινή αγάπη.

Έτσι λοιπόν θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ , ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ σε ΟΛΟΥΣ!!!!!!!

Υ.Γ:Και για να μην ξεχνιόμαστε ΚΑΛΟ ΣΟΥΒΛΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΒΕΛΙΑ σε ΟΛΟΥΣ!!!!!

30/3/09

Ελληνικό ΡΟΚ .



***

Η ιστορία της ελληνικής ΡΟΚ μουσικής, όπως την κατέγραψε η μαθήτρια της Γ΄2 τάξης του Γυμνασίου μας, Κατερίνα Λινοξυλάκη.
Απο την εποχή του Χάους, στον θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου και την δεκαετία του '90.
Μέσα απο την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη χώρα μας απο την εποχή του Εμφύλιου ως τα τέλη του εικοστού αιώνα.





"Οι νέοι εξέφρασαν τις μορφές του ροκ με όλους τους τρόπους μέσω της ποίησης της ζωγραφικής της μουσικής της γλώσσας του ντυσίματος ακόμη και μέσω της γλυπτικής.
Στα περιθώρια των τετραδίων, σε τοίχους, σε ρούχα πίσω από πακέτα τσιγάρων, παντού όπου μπορούσαν, οι νέοι ζωγράφιζαν, εκφράζοντας τον εσωτερικό τους κόσμο. Μια τέχνη που πέρασε απαρατήρητη και χάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος, αφού κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να την διασώσει, αλλά και οι ίδιοι δεν επιθυμούσαν να διοχετεύσουν αυτό το έργο σε επίσημα κυκλώματα και εκθέσεις. Όλες αυτές οι ζωγραφιές περιέγραφαν στιγμές χαράς ή θλίψης, όνειρα και θαυμάσιους έρωτες, αλλά σχεδόν ποτέ δεν διεκδικούσαν τον τίτλο του έργου τέχνης.
Το ροκ ζητά τη στιγμή:
Μικρά χαρτάκια με ποιήματα, ζωγραφιές σε πακέτα από τσιγάρα…το ροκ διαγράφει τη σύντομη τροχιά ενός χαρούμενου νεανικού πάρτι. Ένα από τα βασικά γνωρίσματα της νεανικής τέχνης είναι ο ταχυδραματικός χαρακτήρας, όλα γίνονται πρόχειρα και γρήγορα."




Ολόκληρο το κέιμενο δημοσιευμένο στον hoster του Fileden,

21/3/09

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.




οι δικοί μας Ποιητές..!



"Τα Προβλήματα του Πλανήτη"



Οι πάγοι λιώνουν
ο ήλιος λάμπει
Βρέχει με ενέσεις
και ψεκασμούς
Όμως εμείς το πολεμάμε
μα δεν υπάρχει καθόλου νους

Όλοι κοιτάζουν μόνο το κέρδος
σκουπίδια βλέπεις παντού
Ο Αμαζόνιος ψυχοραγεί
φυλές ανθρώπων παίρενι μαζί της
η Παγκοσμιοποίηση

Ναι στον αέρα
στον ήλιο, το φως
Όχι άλλο κάρβουνο, όχι πετρέλαιο
όχι άλλη μόλυνση
υπάρχει ΘΕΟΣ!

Όταν η θάλασσα μπει στις αυλές μας
τότε θα είναι πολύ αργά..
Ας κάνουμε κάτι... ανακύκλωση, οικολογία...
μελέτη, επενδύσεις
γιατί το πόσιμο νερό στερεύει δραματικά...


Στεφανία Γούλα
Α1
`````````````````````````````````````````````````` `````

Όποιον δεν ξέρει ν' αγαπά
μην τον παρεξηγήτε
Αυτός θα χάσει τα πολλά
αυτός και θα στερήται

Όποιον ξέρει ν' αγαπά
μη τον παρεξηγήτε
Αυτά που κάνει είναι τρελά
απ' την αγάπη του κινείται

Όποιος δεν ξέρει ν' αγαπά
δεν κάνειπράγματα τρελά
Αν αγαπήσει όμως μπορεί
με κάποιο τρόπο να σωθεί!


Λάζαρος Κουλτσόπουλος
Α2

````````````````````````````````````````````````````````````

"Ταξιδευτές"

(σε ρυθμό χιπ χοπ)

Έχω δυο αδέρφια που είναι ψηλά
και κάνουνε παρέα με δυο άλλα παιδιά κοντά
Πήγαιναν στρατό μαζί
αλλά δεν άκουγαν ούτε μια διαταγή
Ήταν όλοι μαζί στο ίδιο το κελί
επειδή δεν καθάριζαν οπως πρέπει την αυλή
Όταν απολύθηκαν φύγανε μαζί
για άλλα μέρη ξέγνοιαστα στη Γη
Ξαφνικά βρέθηκαν γύρω απ' τον Μισσισσιπί
βλέποντας μια εντελώς διαφορετική φυλή
Ύστερα πήγανε στο μακρύ τον Νείλο
έχοντας κόντρα τον ήλιο
Καθίσανε και φάγανε εκεί φαί
που ήτανε από το όμορφο το Τσιμπουτί
Μετά ταξίδεψαν στη Βόρειο Ασία
έχοντας μαζί τους τα παγωτά τα κρύα...

Αλέξης Κορτέσης
Α2

````````````````````````````````````````````````````````

19/3/09

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΝΑΛΑΜΠΕΙ CITY




Μία φορά και έναν καιρό ,σε μία μικρή πόλη ,η οποία λεγόταν ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΟΣ ,υπήρχε μία παρέα ηλεκτρονίων που λεγόταν BOMPER'S .Τα μέλη της ήταν 5 μικρά ηλεκτρόνια με τα ονόματα: ΤΖΑΚ, ΛΙΝΚ, ΜΠΕΝ, ΜΠΙΛ.

Μία μέρα λέει ο ΛΙΝΚ στους άλλους .

-Παιδιά ελάτε να σας πω,Οι γονείς μου μου είπαν ότι κοντά στην ΘΕΤΙΚΗ ΠΟΛΟ CITY μπήκε καινούρια λάμπα με το όνομα ΝΑΛΑΜΠΕΙ CITY.

-Εμας τι μας ενδιαφέρει;είπε ο ΜΠΕΝ

-Άκουσα ότι έχει καινούρια ηλεκτρονικά και ότι παίζουν μπάσκετ οι ROCKETS με τους JACKER.Θέλετε να πάμε;

Αμέσως τα παιδιά με μια φωνή είπαν "ναι" και έτσι πήραν όλα τα απαραίτητα και ξεκίνησαν το μακρύ τους ταξίδι ,χωρίς να χάσουν ευκαιρία .

Λίγο πιο κάτω ,υπήρχαν διόδια διακόπτες και γα να περάσεις θέλεις 40 ηλεκτρονομίσματα το κάθε ηλεκτρόνιο ,για να κλείσει το κύκλωμα.

-Τι θα κάνουμε τώρα εξυπνάκια ;Πού θα τα βρούμε τόσα λεφτά;Ούτε ηλεκτρονόμισμα δεν έχουμε ,είπε ο ΜΠΙΛ νευριασμένα στον ΛΙΝΚ.

-Μην ανησυχείτε .Εγώ έχω την λύση .Είπε ο ΤΖΑΚ.

-Και ποια είναι αυτή ;ρώτησε ο ΠΙΤ.

-Να,ο πατέρας μου μου είχε πει να τον βοηθήσω στο μπαρ το βράδυ και άμα θέλω να φέρω και φίλους μου.

-Και πόσα δίνει ;λέει ο ΜΠΕΝ.

-Οχτώ ηλεκτρονομίσματα την βραδιά, δια 5 μέρες .

-Δηλαδή πόσο ακριβώς ;είπεπάλι ο ΜΠΕΝ .

-Μισό δεύτερο .3 έντεκα ,3 δώδεκα ,3 δεκαπέντε και 11.Ίσον με 40 ηλεκτρονομίσματα ο καθένας.

-Ακριβώς ,λέει ο ΛΙΝΚ. Άρα μπορούμε να πάμε.

-ΝΑΙ.............,λένε όλοι χαρούμενα.

Και έτσι άρχισαν πάλι το ταξίδι αφού είχαν μαζέψει τα λεφτά.Και αφού πέρασαν τους διακόπτες έφτασαν στην ΑΜΠΕΡΟΜΕΤΡΟ CITY που γινόταν απογραφή ,αλλά δεν άργησαν να την περάσουν .

Ξαφνικά το κύκλωμα σταμάτησε να διαρρέεται από ρεύμα με αποτέλεσμα αυτοί και εκατομμύρια άλλα ηλεκτρόνια άρχισαν να μην έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση ,με αποτέλεσμα να χαθουν.Πριν χαθούν όμως ο ΤΖΑΚ είχε πει ότι αν χαθουν θα συναντηθούν στην Πύλη της πόλης και θα περιμένουν μέχρι να έρθουν και οι άλλοι.

Μετά από μισή ώρα που ήρθε το ρεύμα ξεκινώντας πάλι το ταξίδι τους μ΄΄ονο που τώρα ήατν χωριστά.

Μετά από λίγα δεύτερα που πέρασαν ,οι φίλοι μας αν και χωρισμένοι ,όλοι τους είδαν την ΝΑΛΑΜΠΕΙ CITY.Οι φίλοι μας ξανάσμιξαν στην πύλη και χαρούμενα μπήκαν μέσα στην πόλη .Είδαν τον αγώνα ,έπαιξαν και βρήκαν νέους φίλους .Αλλά το ταξίδι τους δεν τελειώνει ακόμα .

Έπρεπε να πάνε στην ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΟ CITY να μεγαλώσουν ,να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά και στο τέλος θα γεράσουν και θα πεθάνουν εκεί .




Γιώργος Αυγέρης
[ο παραμυθάς μας!]
Γ1

23/2/09

"Η ιστορία του μικρού Γλόμπου Ναλάμπη"

   Όλα ξεκίνησαν ένα χειμωνιάτικο απόγευμα όταν ο Νικηφόρος πάτησε τον διακόπτη για ν'ανάψει το φως. Ξαφνικά ακούστηκε μία λεπτή φωνούλα που είπε: <<τώρα κάποιος άλλος πρέπει να πάρει την θέση μου>>, και το φως έσβησε, ο Νικηφόρος πανικοβλήθηκεκαι τρόμαξε.Ύστερα φώναξε τον πατέρα του τον Αντώνη και του είπεμόνο, πως κάηκε η λάμπα αλλά τίποτε άλλο. Την άλλη μέρα η μητέρα του αγόρασε έναν καινούριο λαμπτήρα τον έβαλε στο φωτιστικό. 
  Το μεσημέρι που ο Νικηφόρος γύρισε σπίτι του ύστερα από μία ευχάριστη μέρα στο σχολείο, είδε πως το φως άναβε. Αμέσος πήγε να δει και επηρεασμένος από το χθεσινό γεγονός φυθήρισε στον λαμπτήρα και τον ρώτησε πως τον λένε νομίζοντας πως δεν θα απαντήσει κι όλο αυτό ήταν της φαντασίας του, όμως ο λαμπτήρας απάντησε: με 'λένε Γλόμπο Ναλάμπη, εσένα>>; ο Νικηφόρος απάντησε χωρίς να ταραχθεί γιατί όλο αυτό του άρεσε έτσι απάντησε κι ο Νικηφόρος. Τότε ο Νικηφόρος μαζί με τον Ναλάμπη έγιναν φίλοι κι άρχισε να του διηγείται την ιστορία του. 
  Πρώτα ξεκίνησα από ένα εργοστάσιο στην Γερμανία εκεί δημιουργήθηκα μαζί με τα χιλιάδες αδέρφια μου με τα οποία ειδωθήκαμε για πολύ λίγα λεπτά. Η ζωή μας δεν έχει πολύ ενδιαφέρον είναι κοινή για όλους τους λαμπτήρες. Ύστερα μπαίνουμε σε μικρά κουτάκια ευτυχώς τα μηχανήματα είναι προσεχτικά και δεν μας πονούν όταν μας αγγίζουν.Α! ξέχασα να σου πω ότι είμαι οικολογικός λαμπτήρας>>.
Νικηφόρος:-Τι σημαίνει οικολογικός.
Ναλάμπης:-Σημαίνει ότι δεν ρυπαίνω το περιβάλλον. Όμως μην με ρωτάς τώρα στο τέλος όλες οι απορίες σου. Έπειτα μας τοποθέτησαν σε μεγάλες κούτες και μας πήγαν σε διάφορα καταστήματα. Έμεινα εκεί περίπου 10 μέρες. Μετά ήρθε ο μπαμπάς σου και με αγόρασε και κατέληξα σε αυτό το φωτιστικό.
Νικηφόρος:-Έχω μία απορία. Πως όταν πατάω το διακόπτη εσύ ανάβεις και όποτε θέλω σβήνεις.
Ναλάμπης:-Αχ Νικηφόρε μου. Εγώ αυτά δεν τα ξέρω πολύ καλά, αλλά θα προσπαθήσω να σου απαντήσω. Όταν πατάς τον διακόπτη το ηλεκτρικό κύκλωμα κλείνει μεταφέρεται το ρεύμα και το φως ανάβει. Ύστερα όταν θες να κλείσεις το φως γίνεται το αντίθετο. Μα Νικηφόρε μου θα τα πούμε αύριο πάτα τον διακόπτη πήγαινε στο κρεβατάκι σου για να κοιμηθώ κι εγώ. Καληνύχτα μικρέ μου πρίγκιπα. 
Νικηφόρος:-Καληνύχτα Ναλάμπη. Αύριο το πρωί θα τα πούμε.
   Ο Νικηφόρος πήγε στο κρεβάτι του θέλοντας να κοιμηθεί αμέσως για να ξυπνήσει γρήγορα. Μόλις όμως πρόλαβε να κλείσει τα καστανά ματάκια του η μητέρα του, του είπε:<<ξύπνα Νικηφοράκι μου είναι ώρα να πας στο σχολείο>>. Ο Νικηφόρος σηκώθηκε αμέσως (πρώτη φορά) έκανε γρήγορα τις πρωινές του εργασίες (πρώτη φορά) και πήγε και ψυθήρισε στον γλόμπο Ναλάμπη: <<Καλημέρα>>. Όμως ο λαμπτήρας τίποτα δεν του μιλούσε πάτησε τον διακόπτη άναψε, έσβησε το φως μάταια όλο αυτό που είχε ζήσει το χθεσινό βράδυ ήταν ένα μεγάλο όνειρο. Μετά από τις προσπάθειες του πήγε σχολείο με σκυμμένο το κεφάλι και έτσι γύρισε είχε συνειδιτοποιήσει ότι όλο ήταν κάτι ψεύτικο. Δεν προσπάθησε να ξαναψυθηρίσει.
   Αλήθεια όμως ήταν όντως όνειρο ή ο Νικηφόρος επινόησε αυτό τον τρόπο να του μιλάει επειδή ο ίδιος το ήθελε. Κανείς δεν θα το μάθει.

Η εργασία έγινε από την Κατερίνα Λινοξυλάκη μαθήτρια του Γ2'.

Η μικρή ιστορία του γλόμπου Ναλάμπη!!!

    Στη μέση μιας μεγάλης τετράγωνης πλατείας βρίσκεται πολύ ψηλά ο Ναλάμπης.
Θα πρέπει λοιπόν μόλις νυχτώσει ν'ανάψει ο Ναλάμπης για να φωτηστεί η πλατεία...Έτσι, θα πρέπει ένα αυτοκίνητο να κάνει όλο το γύρο της πλατείας και να καταλήξει εκεί που ξεκίνησε για να κόψει μία κορδέλα πριν νυχτώσει. Στο τέλος του τετραγώνου όμως, βρίσκεται μία μικρή και πολύ χαμηλή γέφυρα, η οποία ανοίγει κάποιες στιγμές για να περάσουν φορτηγά που είναι πιο ψηλά.
   Έτσι, λίγα λεπτά πριν νυχτώσει, ξεκίνησε το αυτοκίνητο να κάνει το γύρο της πλατεάς.
Ξαφνικά όμως, λίγο πριν περάσει το αυτοκίνητο πάνω απ'τη γέφυρα, άνοιξε...
Ο οδηγός βιαζόταν πολύ γιατί είχε μόνο 2 λεπτά στη διάθεσή του κι έτσι δεν μπορούσε να περάσει για ν'ανάψει ο Ναλάμπης...Την τελευταία στιγμή ξανακλείνει η γέφυρα, μπορεί να περάσει το αυτοκίνητο, κόβει την κορδέλα και ο Ναλάμπης ΑΝΑΒΕΙ!!!...
*ανοιχτό κύκλωμα/ανοιχτή γέφυρα-δεν υπάρχει διαροή ηλ. ρεύματος
*κλειστό κύκλωμα/κλειστή γέφυρα-διαροή ηλ. ρεύματος

 Η εργασία έγινε από την Πένυ Γεβρέκη μαθήτρια του Γ1'.

"Η ιστορία του μικρού γλόμπου Ναλάμπη"

      Κάποτε ήταν ένα μικρό λαμπάκι που το έλεγαν γλόμπος Ναλάμπη. Οι γονείς του δεν άντεχαν οικονομικά και έτσι αποφάσισαν να τον δώσουν σε ένα ορφανοτροφείο που ονομαζότανε "μικροί γλόμποι".
     Εκεί μετά από ένα χρόνο τον υιοθέτησαν κάποιοι άλλοι γονείς ο κύριος Γλόμπος Ναφέγγει και η κυρία Γλόμπος Ναφωτίζει. Ήταν Χριστούγεννα και ο μικρός γλόμπος Ναλάμπη ήθελε να στολίσουν δέντρο και να το φωτίσει ο ίδιος. Έτσι πρότεινε στους γονείς του και αποφάσισαν να το κάνουν για χάρη του μικρού Ναλάμπη. Άρχισαν να αγοράζουν τα απαρέτητα (δέντρο και στολίδια). Το στόλισαν και τότε όλο χαρά ο μικρός Ναλάμπης με ένα (σάλτο) πήδημα ανέβηκε στο δέντρο, ενώθηκε με ένα καλώδιο και η κυρία γλόμπος Ναφωτίζει τον έβαλε (το καλώδιο) στην πρίζα. 
    Έτσι ο μικρός Ναλάμπης φώτησε το δέντρο με τη δικιά του δύναμη. Καθότανε μέρες πάνω στο δέντρο για να μείνει διαρκώς φωτεινό όμως δεν άντεξε για πολύ γιατί μια διακοπή του ρεύματος και μια γρήγορη επαναφορά τον έκαψε. Οι θετοί γονείς του δεν άντεξαν τον πόνο και στο τέλος κάηκαν και αυτοί.

Η εργασία έγινε από την Χούσου Κων/να μαθήτρια του Γ2'.

19/2/09

Η ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΗ



[η ιστορία του μικρού γλόμπου Ναλάμπη.]

Μια μέρα μια ομάδα ποδοσφαίρου αποφάσισε να πάει να συναντήσει μια άλλη ομάδα ποδοσφαίρου για να παίξουνε ένα τουρνουά.'
Ηρθε η μέρα για το μεγάλο τους ταξίδι .
Μόλις ξεκίνησαν το μεγάλο τους ταξίδι.
Έκαναν πολλή ώρα ταξιδιού και έφτασαν σε ένα βουνό που λεγόταν " ανοικτός διακόπτης "δηλαδή το βουνό ήταν ανοιχτό στην μέση .
Εκεί τους περίμενε ένας άντρας που ονομαζόταν "Φάντομ" .
Μόλις τον είδαν τον ρώτησαν "τι κάνει εδώ" και τους είπε "σας περίμενα για κάποιες δοκιμασίες για το τουρνουά".
Αύτοι ξαφνιάστηκαν και τον ρώτησαν "πως το ξέρεις" και τους είπε "το ξέρω " .
Τότε ο άντρας τους είπε"περάστε μέσα από το βουνό ,για να αρχίσετε τις δοκιμασίες σας .Αν δεν τα καταφέρετε δεν θα μπορέσετε να παίξετε στο τουρνουά".
Μετά από πόσες ώρες μπόρεσαν και πέρασαν τις δοκιμασίες και βγήκαν από την άλλη πλευρά του βουνού .
Μόλις βγήκαν από το βουνό ξεκίνησαν ξανά το ταξίδι τους.
Μετά από μία ώρα έφτασαν στο ηλεκτρογήπεδο.
Πριν παίξουν το παιχνίδι ποδοσφαίρου ο ηλεκτροδιαιτητής τους είπε "όποιος νικήσει θα πάρει μια χρυσή λάμπα που μπορεί να φωτίζει όλη την χώρα ,σε όποια χώρα και να ζει ".
Τότε οι φιλοξενούμενοι παίχτες έπρεπε να βάλουν τα δυνατά τους ,για να νικήσουν .
Μόλις άρχισε το παιχνίδι με τους ηλεκτροπαίχτες είδανε ότι θα χάσουνε από τους ηλεκτροπαίχτες .
Δεν το έβαλαν όμως κάτω και έπαιζαν όσο πιο καλά μπορούσαν .
Το σκορ ήταν ισόπαλο .
Στα τελευταία λεπτά του αγώνα έπρεπε επειγόντως να βάλει κάποιος γκολ,για να κερδίσουν την χρυσή λάμπα.
Είχαν 10 δευτερόλεπτα και ο διαιτητής θα σφύριζε την λήξη του παιχνιδιού .
Σε μια στιγμή ένας παίχτης φιλοξενούμενος σκόραρε και κέρδισαν την χρυσή λάμπα .
Με το που τελείωσε το παιχνίδι οι φιλοξενούμενοι έφυγαν και η ηλεκτροπόλη τους χάρισε και ένα πλοίο ,έτσι για να τους θυμούνται.
Μόλις γύρισαν πίσω ,η πόλη τους είχε νυχτώσει και τότε άρχισαν να ρωτάνε τους συμπολίτες τους "τι έχει συμβεί" και τους είπαν "η πόλη δεν θα ξαναέχει φως θα είναι σκοταδιασμένη για πάντα "
Τότε σκέφτηκαν να βάλουν την χρυσή λάμπα .
Μόλις την έβαλαν μετά από λίγο .......ήρθε το φως και από τότε ξαναήρθε το φως και όλοι ήταν χαρούμενοι...........

Άγγελος Θωμάς
Γ1

6/2/09

Η ιστορία του μικρού γλόμπου Ναλάμπη.

Κάποτε, μέσα σε ένα απόμακρο δάσος, ζούσε ένα ανδρόγυνο που είχε ένα παιδάκι, τον Σωτηράκη.



Έξω έβρεχε. Η οικογένεια είχε μόλις καθήσει να πάρει το δείπνο της. Ενώ συζητούσαν μεταξύ τους, ξαφνικά η λάμπα έσβησε. Για μια στιγμή απλώθηκε ησυχία στο δωμάτιο. Στην αρχή φάνηκε σα να κάηκε η λάμπα. Μετά όμως κατάλαβαν πως είχε γίνει διακοπή ρεύματος. Τότε ο πατέρας, έχοντας στη διάθεση του μόνο μια λάμπα, μία μπαταρία και λίγο σύρμα, θέλησε να κατασκευάσει ένα ηλεκτρικό κύκλωμα, μιας και θα ήταν η καλύτερη λύση γι αυτούς εφόσον δεν είχαν ρεύμα για να συνδέσουν εκεί τη λάμπα.



Τότε ο πατέρας παρακίνησε τον μικρό Σωτήρη να τον βοηθήσει, αφού του άρεσαν οι κατασκευές και η Φυσική.


Έτσι λοιπόν, ξεκίνησαν την εργασία τους. Ο πατέρας παίρνοντας την μπαταρία προς το μέρος του, σύνδεσε τα άκρα της λαμπίτσας με σύρμα. Η λαμπίτσα τότε άρχισε να φωτοβολεί.


Ο Σωτήρης σήκωσε με προσοχή το κύκλωμα το οποίο ήταν κλειστό, δηλαδή. Τα ηλεκτρόνια ακολούθησαν μιακλειστή διαδρομή και το λαμπάκι φώτιζε.


Το μετέφερε στο τραπέζι κι έτσι τους φώτιζε στο τραπέζι.


Κάθε μέρα το χρησιμοποιούσαν για να βλέπουν στο σκοτάδι κι όταν κοιμόντουσαν απλά το αποσύνδεαν.


Ο μικρός γλόμπος Ναλάμπης, όπως τον είχαν ονομάσει, πάντα έφεγγε γι αυτούς.






Αλίνα Λάμπρου
Γ2

5/2/09

"Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΣ"



Πριν ήμουν βωξίτης .
Τώρα είμαι το αλουμίνιο και χρησιμοποιούμαι περισσότερο από όλα τα άλλα μέταλλα ,με εξαίρεση το σίδερο ,αλλά η εξόρυξη μου γίνεται μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές . Ανακαλύφθηκα την δεκαετία του 1820.
Η παραγωγή μου είναι πολύ δαπανηρή και επιβαρύνει το περιβάλλον . Φτιάχνομαι από ένα μέταλλο που λέγεται βωξίτης ,ο οποίος αφθονεί στα τροπικά δάση .
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα κοιτάσματα βωξίτη θα εξαντληθούν μετά από 50-100 χρόνια.Επείδη για την απομόνωσή μου από το βωξίτη ,χρειάζονται χημικές διεργασίες ,ο ατμοσφαιρικός αέρας μολύνεται.
Η μεγαλύτερη ποσότητά μου χρησιμοποιείται στην βιομηχανία ποτών.
Το 1987 η βιομηχανία αλουμινίου ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης στο Μπέρμιγχαμ της Βρετανίας και στους πρώτους 18 μήνες μαζεύτηκαν στην πόλη 150 τόνοι μετάλλου.


η εργασία αυτή γράφηκε στα πλαίσια της ενημέρωσης μας απο το ΚΠΕ Λαυρίου, σαν παιχνίδι
η ομάδα του κ Αλουμίνιου: Άννα, Σωτηρία, Ελευθερία, Δέσποινα


4/2/09

ΚΠΕ Λαυρίου: στιγμές και σκέψεις απο την επίσκεψή μας εκεί.




Στις 14 Ιανουαρίου, η πρώτη τάξη του γυμνασίου μας, πήγε την πρώτη εκδρομή του προγράμματος στο οποίο έχει μπει για τα απορρίματα, στο Λαύριο.
Μόλις φτάσαμε εκεί, εγώ δεν ένοιωθα πολύ καλά. Μου έλειπε ένα άτομο που είχαμε τσακωθεί. Τα παιδιά, οι καθηγητές μου και οι υπεύθυνοι (ξεναγοί μας), μου άλλαξαν το κέφι.
Ο κ. Θοδωρής ήταν πολύ καλός άνθρωπος και ο κ. Μανώλης δεν πήγαινε πίσω. Ούτε η κ. Ειρήνη. [...]
Ο κ. Θοδωρής μας μιλούσε συνέχεια και έτσι τον βαρέθηκα λίγο. Η κ. Ειρήνη ήταν πολύ καλή. Ειδικότητά της Γεωπονική. Μας έδειξε πως ανακυκλώνουμε τα περισσεύματα της κουζίνας. Ο κ. Μανώλης μας έδειξε ένα βιντεάκι με την ιστορία του Λαυρίου. Από αυτό το βιντεάκι, μου άρεσε το ποιηματάκι που έλεγε ο αφηγητής. ¨ηταν σα μαντινάδα, είχε ομοιοκαταληξία και μπορούσες να το ακούσεις ευχάριστα. Το καλύτερο για μένα, ήταν όταν μάθαμε να ανακυκλώνουμε χαρτί. Μόλις γύρισα σπίτι, είπα στα αδέλφια μου πως το κάνουν. Η κ Δήμητρα μας είπε να κάνουμε μια έκθεση αλλά δεν προλάβαμε.
Η εκδρομή ήταν πολύ ωραία. Όλοι (ειδικά ο Α και ο Δ που με πρήζανε όλη την ώρα!)με έκαναν να καταφέρω να ξεχάσω λίγο το πρόσωπο που τσακώθηκα μαζί του.
Μάθαμε πολλά πράγματα ή τουλάχιστον, έμαθα εγώ!.. (Στεφανία Γούλα)



Στο ΚΠΕ Λαυρίου περάσαμε υπέροχα. Μιλήσαμε για τα μεταλλεύματα και την ιστορία του Λαυρίου. Μας είπαν ότι είχε μόλυβδο και ασήμι. Μας έδειξαν μια παρουσίαση που μας είχαν ετοιμάσει. Μετά το διάλλειμμα φάγαμε ένα σάντουιτς που μας κέρασαν. Μετά μας έβγαλαν έξω για να δούμε το πρόγραμμα αποσύνθεσης φύλλων (κομπόστ). Μετά ξαναμιλήσαμε και μας έβαλαν να φιάξουμε μια ιστορία για ένα υλικό που μας έδωσαν σύμφωνα με τα στάδια ανακύκλωσης του. Μετά κάναμε πρόχειρη ανακύκλωση χαρτιού. (Παναγιώτης Ιωαννίδης)



Η εκδρομή στο Λαύριο ήταν μια καλή εκπαιδευτική εκδρομή. Βέβαια ήταν λίγο βαρετά. Σχετικ΄η εισαγωγή πιστεύω ήταν καλή. Μετά στα ερωτήματα δεν απαντούσε σχεδόν κανείς, Είχε μικρή συμμετοχή. Αργότερα μας πήγαν έξω και μας έδειξαν τηκοπριά που φιάχνουν και μπορούμε να φιάξουμε και μεις. Τα παιδιά χάρηκαν έστω και λίγο που βγήκαμε έξω. Για εμένα ήταν βαρετά μερικές φορές γιατί μερικά πράγματα πιστεύω ότι τα ξέρουμε. (Γώγω)



Μου έκανε εντύπωση ότι σα γειτονια ήταν πολύ μεγάλη. Το είχανε διακοσμησει πολύ ωραία. Εκεί ήταν πολύ μεγαλος χώρος για παιχνίδι. Μου έκαναν εντύπωση τα πετρώματα που είδαμε και όταν φιάχναμε χαρτί γιατί συνεργαζόταν όλη η ομάδα. Μου έκανε εντύπωση εκεί που φιάχναμε το χώμα για τις γλάστρες. Τον χώρο τον είχανε βάλει πολύ ωραίο. Είχε πολλά φυτά και δέντρα και καθαρό αέρα. Μου έκανε εντύπωση πως μπόρεσαν να φιάξουν έτσι τα σπίτια και δεν γκρεμίστηκαν όλα επειδή ήταν πολύ παλιά πράγματα. Εγώ αιστάνθηκα πολύ ωραία εκεί για αυτά που κάναμε, που γράψαμε, το χαρτί που φιάξαμε και τα πετρώματα που έιδαμε. (Γιώργος Ανδρουλάκης)




Η επίσκεψή μας στο Λαύριο δεν ήταν και η πιο ωραία επίσκεψη που έχουμε κάνει. Ήταν λίγο βαρετή. Στην αρχή που πήαγμε μας μίλησαν για το Λαύριο και όχι για την διαχείριση απορριμάτων. Μας βάλανε να απαντήσουμε σε κάτι ερωτήσεις και μετά μας μάθανε πως να ξαναφιάχνουμε χαρτί. Όλα ήταν ενδιαφέρον αλλάκαι βαρετά. βαρέθηκα γιατί ήταν πράγματα που τα έχω ξανακούσει. (Βάσια Σουσούνη)



Στο ΚΠΕ εντυπωσιάστηκα απο αυτά που είδα και ευχαριστώ τους κυρίους που μου έδειξαν τόσα πράγματα που δεν ήξερα. Εμένα πιο πολύ με εντυπωσίασε που απλοί άνθρωποι, χωρίς μηχανηματα, μπορούσαν να φιάξουνε ένα χαρτί ανακυκλώσιμο. Επίσης εντύπωση μου έκανε πως ζούσαν οι άνθρωποι παλιά εκεί. Πάντως εγώ εντυπωσιάστηκα απο αυτά που έιδα και πολύ ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα! (Αλέξης Κορτέσης)



Η εκδρομή στο Λαύριο ήταν λίγο βαρετή και βλακεία γιατί μας πήγαν σε ένα μικρό και κλειστό δωμάτιο και μας μιλούσαν για διάφορα πράγματα. Μας έβαλαν να κάνουμε διάφορες ασκήσεις και είδαμε ένα βαρετό βίντεο για το Λαύριο. Το μόνο έυχάριστο ήταν ότικάναμε διάλλειμμα και μας έδωσαν να φάμε. (Δημήτρης Σιώρας)

Χτες πήγαμε εκδρομή στοΚΠΕ Λαυρίου. Πρώτα πήγαμε στη καφετέρια για λίγο. ¨ηταν πολύ επιβλητική. [...] Μου έκανε εντύπωση πως αυτά τα κτήρια συντηρούνται ακόμη και μαςμίλησαν πς ήταν παλιά το Λαύριο. [...] Κάναμε ομάδες όπου ήμουν εγώ, η κολητή μου η Ελευθερία, η φίλη μου η Δέσποινα και η φίλη μου η Σωτηρία. Γράψαμε μια έκθεση με τον κύριο Αλουμίνιο και την παρουσιάσαμε. Εμάς η έκθεση μας είχε τις περισσότερες γνώσεις. [...]Πέρασα πολύ καλά μπορώ να πω αφού μας περιποιήθηκαν λίγο. Βαριόμουν στην αρχή αλλά μετά άρχισε να είναι ενδιαφέρον. (Άννα Βλάχου)

Χθες, μου άρεσε πολύ το παραμύθι που γράψαμε για τον Πλαστικούλη. Και μεγάλη εντύπωση μου έδωσε που κάναμε το χαρτί. Μου άρεσε η διαδρομή και που πηγαίναμε και που ερχόμασταν. Μου άρεσαν και τα κρεββάτια που έιχαν πάνω στα δωμάτια. Χωριστήκαμε σε ομάδες. Μου άρεσε που βγήκαμε έξω και μέσα σε κείνο το κάδο έβαζαν διάφορα λαχανικά και μας είπαν ότι τα σκουλίκια και τα άλλα έντομα έτρωγαν τα λαχανικά και κείνος ο κάδος δε γέμιζε! Μου άρεσε που είδαμε εκείνο το εγκατελελειμένο κτήριο. Και αυτά. (Ραφαήλ Καμπούρης)

Η εκδρομή που πήγα στο Λαύριο ήταν πολύ βαρετή γιατί μας κλείσαν σε ένα σπιτάκι, μας μιλούσαν και μας έβαλαν να γράψουμε. Οι άνθρωποι εκεί μας χώρισαν σε ομάδες και γράψαμεμια ιστορία (παραμύθι) για πως δημιουργείται το κάθε πράμα. ύστερα μας έβαλαν να φτιάχνουμε χαρτί. Η εκδρομή δεν μου άρεσε. (Τάσος Χούσος)

Στην εκδρομή που πήγαμε στο Λαύριο πιο πολλή εντύπωση μου έκανε το πως φιάχναν το χαρτί. Ήταν φανταστικό. Πέρνανε το χαρτί. το βάζανε σε ένα μηχάνημα, το έκαναν μικρά κομματάκια, μετά ρίχναν χρώμα, το ανακάτεβαν και γινόντουσαν όλα τα κομματάκια πχ, μπλε. Μετά πλάθανε ότι σχήμα ήθελαν και το ζεσταίνανε. (Βασίλης Κλαπάκης)

3/2/09

η ιστορία του γλόμπου Ναλάμπη!

Όλα αρχίζουν όταν ανοίγει ο διακόπτηε απο ένα άνθρωπο.
- Η διαδικασία φαίνεται εύκολη, λένε οι εργάτες σήμερα.
Οι εργάτες υπόσχονται ότιθα βάλουν τα δυνατά τους και θα ανταμειφθούν με μια τούρτα στον καθένα, απο την κυράΒασιλική, την μάνα του μικρού γλόμπυ Ναλάμπη.

Ένας απο τους πυροσβέστες εκεί ήταν και ο καινούργιος, 15 χρονών, που το όνομα του είναι Ναλάμπης.
Οι πυροσβέστες ήταν να σβήνουν φωτιές όταν κάτι έκαιγε εκεί.

Οι εργάτες, ανα δύο άτομα προχωρούν με τα σφυριά και τα γάντια και με το χαμόγελο στα χείλη πάνε να ανάψουν το φως για τους ανθρώπους. Για ν' ανάψει το φως, πρέπει οι εργάτες να συνδέσουν τα καλώδια και να τα ελέγξουν. Επίσης να δουν άμα τα ηλεκρόνια είναι έτοιμα να διαδόσουν την ενέργαι που προκαλεί την προσανατολισμένη κίνηση των ηλεκτρονίων. Είναι έτοιμοι οι εργάτες να σπρώξουν τα φορτισμένα σωματίδια και ναελέγξουν το ηλεκτρικό πεδίο της πηγής για να τους βοηθήσει.
Ο Αρχηγός εκέι έδωσε το σύνθημα και η πράξη έγινε.! Τα ηλεκτρόνια κινούνται όσο πιο γρήγορα μπορούνε προς την μπρίζα και περνάνε δυσκολίες στον δρόμοόπως οι πέτρες που φράζουν το δρόμο, κατηφόρες και κακές συμμορίες που θέλουν να πλακώνουν.

Τα ηλεκτρόνια είπαν με ασύρματο στους εργάτες: όλα εντάξει, και έφτασαν στη μπρίζα και άναψε το φως. Μετά απο δυο ώρες, που ξεκουράστηκαν και έφαγαν την τούρτα τους, ο άνθρωπος έκλεισε τον διακόπτη και έτσι, οι εγράτες είχαν πάλι δουλειά να κάνουν.
Ελέγχουν την ενέργεια που προσφέρεται απο την πηγή και κοιτάνε την κίνηση των ηλεκτρονίων. Ο Αρχηγός έδωσε πάλι το σύνθημα και τα ηλεκτρόνια ξεκίνησαν πάλι να κινούνται μέσα στο σύρμα του λαμπτήρα.
Καθώς προχωρούσαν, δεν είχαν δυσκολίες γιατί οι εργάτες καθάρισαν τον δρόμο.
¨ολα γινόντουσαν ωραία, ώσπου, στη μέση της διαδρομής προς τον γυρισμό, ένα καλώδιο καίγεται απο φωτιά. Οι πυροσβέστες έτρεξαν με το πυροσβεστικό να δουν τι έγινε. Ο οδηγός ήταν ο μικρός γλόμπος Ναλάμπης. Πήγαινε πολύ γρήγορα και π[άταγε συνέχεια κόρνα. ¨εφτασαν και είδαν καμένο το καλώδιο. Επειδή όμως ήταν κάτω απο το έδαφος, ο Ναλάμπης πήγε και χώθηκε να το φιάξει.
Την ώρα εκίνη όμως, ένα σίδερο απο το ταβάνι έπεσε στο πάτωμα και όλοι νόμισαν ότι ο Ναλάμπης πέθανε..
Αλλά ο μικρός πυροσβέστης ζούσε!
Η πράξη άργησε αλλά πέτυχε με την επιστροφή των ηλεκτρονίων και ήρωα τον μικρό Ναλάμπη!!...

η ιστορία αυτή
γράφτηκε απο τον μαθητή
Λευτέρη Ζήκουλη
του Γ2
1/2009

1/2/09

Η ιστορία του μικρού Ναλάμπη

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα. Το οποίο είχε τα εξής μέλη: το γλόμπο Ναλάμπη, τα καλώδια Ναρέεις και τον μπαταρία Ναδίνεις. Αλλά είχαν ένα πρόβλημα δεν μπορούσαν να μπούν στη σειρά έτσι ώστε το κύκλωμα να ήταν ανοιχτό.
Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα έκανε πολύ κρύο και έξω φύσαγε πάρα πολύ. Ξαφνικά όλα τα φώτα έσβησαν. Μια κολώνα της ΔΕΗ είχε καταρεύσει και κόπηκε το ρεύμα.
Τότε όλα τα αντικείμενα άρχισαν να τρέχουν πέρα δόθε από το φόβο τους. Μια στιγμή λοιπόν ο Ναλάμπης άγγιξε τα καλώδια τα οποία πιάνανε τον μπαταρία από τους δύο πόλλους.
Τότε ο Ναλάμπης ένιωσε κάτι μέσα του, ένα αίσθημα που δεν το είχε ξανανιώσει.
Το μέρος φώτισε και όλοι άρχισαν να βλέπουν και δεν φοβόντουσαν άλλο πια. Ο Ναλάμπης συνειδητοποίησε πως έπρεπε να συνδεθούν για να έχουν ένα κλειστό κύκλωμα.
Μετά από λίγες ώρες ο μπαταρίας άρχισε να κουράζεται με αποτέλεσμα να μην φωτίζει ο Ναλάμπης. Τότε όλα σκοτείνιασαν αλλά μερικά λεπτά αργότερα το ηλεκτρικό ρεύμα ξαναγύρισε και το μέρος φώτισε ολόκληρο.
Ο Ναλάμπης όμως είχε καταλάβει πολλά πράγματα για τη ζωή του. Έμαθε για την συγκεκριμένη σειρά που έπρεπε να μπουν αυτός και οι φίλοι του για να φωτίσει. Και ότι η μπαταρία πρέπει να είναι γεμάτη και όχι πολύ χρησιμοποιημένη γιατί δεν δίνει ρεύμα.

Η εργασία αυτή έγινε από το Γιώργο Τάγαρη μαθητή του Γ2'

22/1/09

Η Μικρή Ιστορία του γλόμπου να Ναλάμπη

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο γλόμπος Ναλάμπης.
Καθώς έπαιζε με τους φίλους του, τα άλλα γλομπάκια, αναρωτήθηκε πως γίνεται από τη στιγμή της γέννησης του και είναι τόσο φωτεινός.Οι φίλοι του δεν ήξεραν να απαντήσουν γι'αυτό κατέφυγε στους γονείς του, τον μπαμπά Μπατάριο και τη μαμά Καλωδιού (ο τόνος στο ου για να μην παρεξιγιόμαστε).
Έτσι λοιπόν οι γονείς του τού είπαν όλη τη διδικασία του κυκλώματος (γέννησης) και τι γίνεται σε αυτό.
Οι λεπτομέρειες είναι οι εξής: Ο μπαμπάς Μπατάριος είναι μια ηλεκτρική πηγή η οποία περιέχει ηλεκτρισμό.Όμως επάνω έχει 2 πόλους πάνω στους οποίους συνδέεται η μαμά Kαλωδιού και μεταφέρει ηλεκτρικό ρεύμα στο γλόμπο Ναλάμπη και εκείνος ανάβει.
Δυστυχώς όμως, ο Ναλάμπης δεν κατάλαβε και του το εξήγησαν πιο αναλυτικά.
Το κατάλαβε με τη δεύτερη αλλά έμαθε κάτι δυσάρεστο, ότι δηλαδή αν σβήσει ο Ναλάμπης τότε θα πεθάνει.
Ο γλόμπος έμαθε αυτό που ήθελε, μπορεί να στεναχωρήθηκε αλλά κατάλαβε πως προήλθε.



Η εργασία αυτή έγινε από τον Κώστα Βλάχο (εμένα δηλαδή!!!) μαθητή του Γ1.

15/1/09

Εμείς οι μελλοντικοί επιστήμονες!



Ο Γιώργος σκηνοθετεί!!!


Στις 13/1/09 πήγε όλο το σχολείο στο Πλανητάριο. Είδαμε διάφορα εκθέματα στα οποία παίρναμε μέρος και εμείς. Είχε τρεις ορόφους. Μερικά εκθέματα που μου άρεσαν ήταν: μια αίθουσα που έμπαινες μέσα και έπαιζες μουσική με τα χέρια σου! Ένα σύστημα που είχε ένα σίδερο και έφιαχνες ένα σχέδιο με το σίδερο και μετά πάταγες το κουμπί, έβγαζε θερμότητα και το σίδερο ξαναέπαιρνε την αρχική του μορφή...


Ο Βασίλης συνθέτει με τα χέρια του στο δωμάτιο με τα εικονικά όργανα!



Εγώ εντυπωσιάστηκα με αυτό που μίλαγες ο ένας στονάλλο απο μακρυά. ... Επίσης για μένα ήταν πολύ ενδιαφέρον σε κάτι οθονίτσες έβλεπες πως δημιουργούνται τα παιδιά και πως οι γυναίκες στους υπέρηχους που κάνουν, μπορούν να δουν τομωρό τους αν είναι υγιές. Αυτό είναι γιαμένα πολύ σημαντικό γιατί θα γίνω κι εγώ κάποτε μάνα.






Ο Σωτήρης και ο Δημήτρης στη ζύγιση που αποδεικνύει πως αντικείμενα με διαφορετικούς όγκους, δυνατόν να έχουν την ίδια μάζα!

Το λεωφορείο ήταν μια χαρά! Ούτε να μας πει φορέσετε ζώνες, ούτε να φωνάζει, ούτε τίποτα. Μας πήγε και μας εφερε μια χαρά! ... Στον άλλο όροφο είχε ένα μηχάνημα που έλεγε έναν ήχο και επρεπε να κάνεις τον ίδιο..






Διευθυντής και μαθητές εκστασιασμένοι μπροστά στην απόδειξη πως η ύλη έχει μνήμη!!


..οι κοπελίτσες που ήταν υπεύθυνες, ήταν λίγο σπαστικές. Το καλύτερο απο όλα ήταν το κυκλάκι που μιλούσες ψιθυριστά και σε άκουγε από άλλο κυκλάκι αυτός που ήταν απέναντίσου μακρυά. ... Στην υποδοχή ήταν ένα κύριος πολύ βλάκας! Αυτός έτρωγε εκεί στο χώρο και όποιο παιδί έβλεπε να τρώει, του φώναζε και τουέλεγε: στη καφετέρια τρώμε! Όταν είδε τους καθηγητές, σταμάτησε τις παρατηρήσεις κατευθείαν. Κάτιτέτοιοι άνθρωποι μου σπάνε τα νεύρα! Δεν τους αντέχω. Κολωνε να φωνάξει μπροστά τους. Δεντου πολυέδωσα σημασία.. Εγώ είχαένα πρόβλημαμε το παντελόνι μου. Δεν είχα ζώνη να ταιριάζει με τα ρούχα μου και μου έπεφτε!...




Τα παιδιά της Γ μετρούν την απορροφητικότητα των φακών τους





η ανταποκριση απο την επισκεψη μας,
γράφηκε από τους μαθητές του Α1 τμήματος του σχολείου μας:
Άννα Β., Ελευθερία Γ., Ηρακλή Κ., Στεφανία Ζ.

(τα κείμενα των παιδιών πληκτρολογήθηκαν ως είχαν)

1/1/09

ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ......


Ας γιορτάσουμε παιδιά...........
Το τραγούδι δεν έχει σημασία.
Το θέμα είναι ότι ένας ακόμη χρόνος πέρασε και ένας άλλος μόλις ήρθε.
Ας αφήσουμε το 2008 και όλα τα καλά ή και τα άσχημα που συνέβησαν αυτές τις 365 μέρες και ας σκεφτούμε τι θα κάνουμε το 2009.

Τα πάντα μπορύν να συμβούν και με λίγη καλή θέληση και προσπάθεια μπορούμε να πραγματοποιήσουμε ό,τι θελήσουμε!!!!!!
Τα καλύτερα-χειρότερα(κανείς δεν ξέρει)έρχονται.
Γι'αυτό λοιπόν αφήστε τον παλιό-γέρο χρόνο και ας γνωρίσουμε το νεό χρόνο όπου μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις.


2009 ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΕΤΟΣ!!!!!!!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!